David
David | |
|---|---|
 | |
| Kapanganakan | 1039 BCE[1]
|
| Kamatayan | 969 BCE[2]
|
| Libingan | Herusalem |
| Mamamayan | Kaharian ng Israel (nagkakaisang monarkiya) |
| Trabaho | pastol, ruler, makatà, monarko |
| Opisina | propeta () |
| Anak | Salomon |
Si Haring David o David ben Yishay [nangangahulugang "David na anak ni Isai"] (Ebreo: דוד בן ישי) ay isa sa mga magigiting na hari ng Israel.[3] Sa katunayan, siya ang ikalawa at isa sa mga pinakatanyag na hari ng mga Israelita at isang taong pinakamadalas na binabanggit sa Tanakh at sa Bibliya. Itinuturing din siyang isang propeta sa pananampalatayang Islam. Kaugnay sa Tanakh at sa Bibliya, sinabing nangako ang Diyos na pamumunuan ng mga kasapi ng mag-anak ni David ang isang kahariang magtatagal magpasawalanghanggan. Sinasabi pa rin na isinilang si Hesus mula sa angkan ni David at nilarawan pang si Hesus ang "Anak ni David" na mamumuno sa kaharian ng Diyos nang magpasawalanghanggan.[3]
Sa Islam
[baguhin | baguhin ang wikitext]Sa Koran at sa Islamikong tradisyon, si David ay kilala bilang Dawud at isa sa mga propeta ng Islam, na kung kanino ang Zabur ("Mga Salmo") ay ipinakita ng Diyos (Allah). Ang Islamikong pananaw ay nagtataglay ng maraming katangian mula sa kasaysayang Hudyo ng buhay ni David, tulad ng labanan nila ng higanteng si Goliath (Galut), ngunit itinatakwil ang paglalarawan sa kaniya ng Bibliya bilang isang mangangalunya at mamamatay-tao - ang pagtatakwil na ito ay dahil sa kabutihan ng mga Propeta ng Diyos ayon sa Islam (kapuna-puna, ngunit mababakas sa karaniwang pagkakamaling-tao) at sa diwa ng ismah, o ang pagiging walang-sala ng mga propeta. Ayon sa ilang mga Islamikong tradisyon[4] siya ay hindi taga-Judah, kundi ay taga-Levi at Aron.
Ebidensiyang arkeolohikal laban sa malawakang kaharian ni David na inilarawan sa Bibliya
[baguhin | baguhin ang wikitext]Ayon sa arkeologong Israeli na si Israel Finkelstein at Silberman na sumulat ng The Bible Unearthed: Archaeology's New Vision of Ancient Israel and the Origin of Its Sacred Texts,[5], sa panahon ng Kaharian ng Israel (nagkakaisang monarkiya) nina David at Solomon, ang Herusalem ay may populasyon lamang ng 100 o kaunti na salungat sa inilalarawan sa Bibliya na ang imperyo ni David at Solomon ay mula saIlog Eufrates hanggang Eilath. Ayon sa aklat ni Finkelstein na The Bible Unearthed, ang ebidensiyang arkeolohikal ay nagpapakitang ang "Kaharian ng Israel" sa panahon ni Solomon ay isa lamang maliit na lungsod kaya hindi posibleng si Solomon ay tumanggap ng tributo na 666 talento ng ginto kada taon. Ayon din kay Finkelstein, ang pinakamaagang independiyenteng reperensiya sa Kaharian ng Israel ay noong 890 BCE at sa Kaharian ng Juda ay noong 750 BCE. Dahil sa pagkiling at propaganda ng mga may akda ng Bibliya, inalis nito ang mga natamo ng kaharian ni Omri na inilarawan sa Bibliya na mga politeista at nilagay sa sinasabing gintong kapanahunan ng monoteismo at sa mga deboto ng pakisyong maka-Yahweh. Ayon sa iskolar na si Thomas L. Thompson. ang Herusalem ay naging siyudad laman noong gitnang ika-7 siglo BCE.[6] Sa karagdagan, sinabi ni Finkelstein na walang ebidensiyang ang Templo ni Solomon ay umiral.
Tingnan din
[baguhin | baguhin ang wikitext]- Kaharian ng Israel (nagkakaisang monarkiya)
- Kaharian ng Juda
- Kaharian ng Israel (Samaria)
- Tel Dan Stele
- David at Goliat
- Solomon
- Hesus
Sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ http://www.timelineindex.com/content/view/3041.
- ↑ http://www.poemhunter.com/king-david-of-israel/.
- ↑ 3.0 3.1 The Committee on Bible Translation (1984). "David". The New Testament, God's Word, The Holy Bible, New International Version (NIV). International Bible Society, Colorado, USA.
{{cite ensiklopedya}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Behar al Anvar V:13 P:440, Tafseer Al-Qomi V:1 P:82, The story of Prophets of Jazayeri Page 331
- ↑ Finkelstein & Silberman 2001, p. 133.
- ↑ Thompson, Thomas L., 1999, The Bible in History: How Writers Create a Past, Jonathan Cape, London, ISBN 978-0-224-03977-2 p. 207
