Avusturya Özgürlük Partisi
Avusturya Özgürlük Partisi Freiheitliche Partei Österreichs | |
|---|---|
 | |
| Kısaltma | FPÖ |
| Genel başkan | Herbert Kickl |
| Genel sekreter | Christian Hafenecker Harald Vilimsky |
| Kurucu | Anton Reinthaller |
| Kuruluş tarihi | 7 Nisan 1956 |
| Önceli | Bağımsızlar Federasyonu |
| Merkez | Theobaldgasse 19/4 A-1060 Viyana |
| Gazete(ler) | Neue Freie Zeitung |
| Gençlik kolu | Ring Freiheitlicher Studenten Ring Freiheitlicher Jugend |
| Üyelik (2017) | 60,000 |
| İdeoloji | Sağ popülizm[1][2][3] Millî muhafazakârlık[3][4] Milliyetçilik[5] Göçmen karşıtlığı[6] Avrupa şüpheciliği[7] İslam karşıtlığı[8] Ulusal liberalizm[9] |
| Siyasi pozisyon | Sağ[10][11][12] ve aşırı sağ[13][14][15][16] |
| Uluslararası üyelik | Liberal Enternasyonal (1978-1993)[17] |
| Avrupa üyeliği | Patriots.eu |
| Resmî renkler | Mavi |
| Ulusal Konsey | 58 / 183
|
| Federal Konsey | 16 / 61
|
| Avrupa Parlamentosu | 6 / 20
|
| Eyalet hükûmetleri | 3 / 9
|
| Eyalet parlamentoları | 76 / 440
|
| İnternet sitesi | |
| Avusturya | |
Freiheitliche Partei Österreichs (FPÖ), Avusturya Özgürlük Partisi, milliyetçi ve sağ popülist bir siyasi partidir. 1956'da, kısa süreli Bağımsızlar Federasyonu'nun (VdU) yerine kurulmuştur. İlk lideri Anton Reinthaller, eski bir Nazi yetkilisiydi, ancak FPÖ, başlangıçta merkez sağ bir parti olarak kendini tanıttı. 1986'da Jörg Haider'in liderliğiyle sağ popülizme yönelmiş ve bu ideolojik değişim partinin oylarını artırmıştır. 1999 seçimlerinde ikinci en büyük parti olmuştur, ancak sonrasında popülaritesi azalmış ve 2005'te parti içi anlaşmazlıklar sonucu Haider tarafından Ayrıcalıklar için Avusturya (BZÖ) kurulmuştur. FPÖ, 2017'de tekrar popülarite kazandı ve ÖVP ile koalisyon hükûmetinde küçük ortak oldu. Ancak 2019'daki Ibiza skandalı hükûmetin çökmesine neden oldu ve FPÖ yeniden muhalefete düştü. 30 Haziran 2024'te, FPÖ ve diğer sağcı partiler "Avrupa'nın Vatanseverleri" adında yeni bir ittifak kurdu.
Seçim sonuçları
[değiştir | kaynağı değiştir]Ulusal Konsey
[değiştir | kaynağı değiştir]| Seçim | Oy | % | Sandalye | Hükûmet |
|---|---|---|---|---|
| 1956 | 283,749 | %6,5 | 6 / 165
|
Muhalefet |
| 1959 | 336,110 | %7,7 | 8 / 165
|
Muhalefet |
| 1962 | 313,895 | %7,0 | 8 / 165
|
Muhalefet |
| 1966 | 242,570 | %5,4 | 6 / 165
|
Muhalefet |
| 1970 | 253,425 | %5,5 | 6 / 165
|
SPÖ Azınlık |
| 1971 | 248,473 | %5,5 | 10 / 183
|
Muhalefet |
| 1975 | 249,444 | %5,4 | 10 / 183
|
Muhalefet |
| 1979 | 286,743 | %6,1 | 11 / 183
|
Muhalefet |
| 1983 | 241,789 | %5,0 | 12 / 183
|
SPÖ-FPÖ Çoğunluk |
| 1986 | 472,205 | %9,7 | 18 / 183
|
Muhalefet |
| 1990 | 782,648 | %16,6 | 33 / 183
|
Muhalefet |
| 1994 | 1,042,332 | %22,5 | 42 / 183
|
Muhalefet |
| 1995 | 1,060,175 | %21,9 | 41 / 183
|
Muhalefet |
| 1999 | 1,244,087 | %26,9 | 52 / 183
|
ÖVP-FPÖ Çoğunluk |
| 2002 | 491,328 | %10,0 | 18 / 183
|
ÖVP-FPÖ Çoğunluk |
| 2006 | 519,598 | %11,0 | 21 / 183
|
Muhalefet |
| 2008 | 857,028 | %17,5 | 34 / 183
|
Muhalefet |
| 2013 | 962.313 | %20,5 | 40 / 183
|
Muhalefet |
| 2017 | 1,316,442 | %26,0 | 51 / 183
|
ÖVP-FPÖ Çoğunluk |
| 2019 | 772,666 | %16,2 | 31 / 183
|
Muhalefet |
| 2024 | 1,408,514 | %29,0 | 57 / 183
|
ÖVP-FPÖ Çoğunluk |
Avrupa Parlamentosu
[değiştir | kaynağı değiştir]| Seçim | Oy | % | Sandalye |
|---|---|---|---|
| 1996 | 1,044,604 | %27,5 | 6 / 21
|
| 1999 | 655,519 | %23,4 | 5 / 21
|
| 2004 | 157,722 | %6,3 | 1 / 18
|
| 2009 | 364,207 | %12,7 | 2 / 19
|
| 2014 | 556,835 | %19,7 | 4 / 18
|
| 2019 | 650,114 | %17,2 | 3 / 18
|
| 2024 | 872,304 | %25,7 | 6 / 20
|
Parti liderleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Anton Reinthaller (1956-1958)
- Friedrich Peter (1958-1978)
- Alexander Götz (1978-1979)
- Norbert Steger (1979-1986)
- Jörg Haider (1986-2000)
- Susanne Riess-Passer (2000-2002)
- Mathias Reichold (2002)
- Herbert Haupt (2002-2004)
- Ursula Haubner (2004-2005)
- Heinz-Christian Strache (2005-2019)
- Norbert Hofer (2019-2021)
- Herbert Kickl (2021-günümüz)
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- [1]13 Ağustos 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- [2]23 Nisan 2004 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Martin Dolezal; Swen Hutter; Bruno Wüest (2012). "Exploring the new cleavage in across arenas and public debates: designs and methods". Edgar Grande; Martin Dolezal; Marc Helbling; Dominic Höglinger (Ed.). Political Conflict in Western Europe. Cambridge University Press. s. 52. ISBN 978-1-107-02438-0. 4 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2013.
- ^ Hans-Jürgen Bieling (2015). "Uneven development and 'European crisis constitutionalism', or the reasons for and conditions of a 'passive revolution in trouble'". Johannes Jäger; Elisabeth Springler (Ed.). Asymmetric Crisis in Europe and Possible Futures: Critical Political Economy and Post-Keynesian Perspectives. Routledge. s. 110. ISBN 978-1-317-65298-4. 10 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018.
- ^ a b Nordsieck, Wolfram (2017). "Austria". Parties and Elections in Europe. 29 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018.
- ^ Gerard Braunthal (2009). Right-Wing Extremism in Contemporary Germany. Palgrave Macmillan UK. s. 158. ISBN 978-0-230-25116-8. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018.
- ^ Pelinka, Anton (2000). Jörg Haiders "Freiheitliche" – ein nicht nur österreichisches Problem. Liberalismus in Geschichte und Gegenwart (Almanca). Königshausen & Neumann. s. 233. 2 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018.
- ^ "Austria's Freedom Party sees vote rise". BBC News. 26 Mayıs 2014. 15 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2016.
- ^ "Austria's Freedom Party sees vote rise". BBC News. 25 Mayıs 2014. 15 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2014.
- ^ "Austria's far-right Freedom Party calls for ban on 'fascistic Islam"". Reuters (İngilizce). 17 Ocak 2017. 14 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2022.
- ^ Riedlsperger 1998, s. 27.
- ^ Van Gilder Cooke, Sonia (29 Temmuz 2011), "Austria — Europe's Right Wing: A Nation-by-Nation Guide to Political Parties and Extremist Groups", Time, 8 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 16 Şubat 2012
- ^ Meyer-Feist, Andreas (14 Şubat 2012), "Austrian villagers quash plans for Buddhist temple", DW, 16 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 16 Şubat 2012
- ^ Freedom Party leader may face hate speech charges 24 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The Local (Austria edition). Published 19 October 2016. Retrieved 24 September 2017.
- ^ Hainsworth, Paul (2008), The Extreme Right in Western Europe, Routledge, ss. 38-39
- ^ Art, David (2011), Inside the Radical Right: The Development of Anti-Immigrant Parties in Western Europe, Cambridge University Press, ss. 106-107
- ^ Wodak, Ruth; De Cillia, Rudolf; Reisigl, Martin (2009), The Discursive Construction of National Identity (2. bas.), Edinburgh University Press, s. 195
- ^ Hale Williams, Michelle (2012), "Downside after the summit: factors in extreme-right party decline in France and Austria", Mapping the Extreme Right in Contemporary Europe: From Local to Transnational, Routledge, s. 260
- ^ Huter, Mathias (Nisan 2006). "Blau-orange Realitäten". Datum (Almanca). 23 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2011.
