iblis

Turkcha (tr)

iblis

iblis

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ib-lis

Etimologiyasi

arab. ٳٻليس — shayton

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1

Odamlarni yoʻldan ozdiruvchi, yomon yoʻlga boshlovchi maxluq; shayton. ◆ U, Saidgʻozi-ning.. yuragiga iblis in qurgan tuhmatchi, butun badani zahar bogʻlab ketgan gʻaraz-goʻyligini bilmagan ekan. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

2 koʻchma Iblisga xos xususiyatli odam. ◆ Ezozxon odam suratidagi iblis hikoyasiga qoʻrquv ichida quloq solib oʻtirarkan, uning [Ziyodillaning ] maqsadiga tushu na olmadi. H. Gʻulom, Mashʼal.

3 Iblisga nisbatlovchi haqoratni bildiradi. ◆ Qutidor, qizining maqsadiga tushu-nib, ikki turli qoʻlni darrov payqab oldi: -Vijdonsiz, iblis! — deb qoʻydi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Antonimlari

ИБЛИС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

iblis
рел. миф. дьявол, сатана, чёрт (мифическое существо, сбивающее людей с пути истинного; действующее лицо многих народных сказок, олицетворяющее злое начало);
2 перен. бран. дьявол, сатана (о хитром, коварном человеке).

Turkcha (tr)

iblis

iblis