olma

Oʻzbekcha (uz)

Olma

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ol-ma

Etimologiyasi

Qadimgi turkiy tildagi ol- "olmoq" feʼlidan -ma qoʻshimchasi bilan tuzilgan soʻz. Qadimgi manbalarda olmila shakli ham bor. Olmila soʻzining etimologiyasi aniq emas.^{[manba kerak]}

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Atirgullilar oilasiga mansub koʻp yillik mevali daraxt. ◆ Olma koʻchati. ◆ Bu olmalar hosilga kirgach, besh-olti yil oʻtishi kerak. Saida Zunnunova, „Olov“ .
2. Shu daraxtning mevasi. ◆ Oq olma. Qizil olma. ◆ Juvon qoʻlidagi olmani ustma-ust bir necha martaba tishladi va chala chaynab yutdi. Abdulla Qahhor, „Ming bir jon“ . ◆ Olma sharbati organizmni baquvvat qiladi. "Saodat" .
3. Kekirdak olmasi ayn. qushtomoq. Olma guli:
   1. pushti rang. ◆ Olma gulli roʻmol.
   2. olma gullagan payt. ◆ Toʻylari olma gulida boʻlgan edi.
4. Olma choy. Olma qoqidan qovurib tayyorlangan choy. ◆ Suvi qochgan non, olma choy bilan nonushta qilishayotganda Gadoyboy paydo boʻldi. Hamid Gʻulom, „Feruza“ .

Antonimlari

OLMA. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Botanika

olma

Tillarda

Meva

• Inglizcha: apple
• Ispancha: maza
• Italyancha: mela
• Niderlandcha: appel
• Portugalcha: maçã
• Suaxilicha: mboni

• Qirgʻizcha _ky : Alma
• Ruscha _ru : Yabloko

Ruscha _ru

olma
1 yabloko; // yablochnыy; yetilgan (ili pishgan) ◆ olma speloe yabloko; ◆ olma choy fruktovыy (yablochnыy) chay; ◆ olma shinni yablochnыy bekmes;
2 yablonya; // yablonevыy; ◆ bir tup olma odna yablonya; ◆ Namangan olma bot. yablonya Nedzvetskogo; ◆ 

• olma, pish, ogʻzimga tush pospey, yablochko, da upadi mne v rot (tak podshuchivayut nad lenivыm chelovekom); ◆ kekirdak olmasi adamovo yabloko; ◆ olma guli 1) yablonevыy tsvet, tsvetenie yablonь; 2) rozovыy; ◆ koʻzlari olma-kesak teradi glaza ego begayut, on bespokoyno oziraetsya.