Meʼda

Meʼda, oshqozon (lotincha: gaster; qadimgi yunoncha: γαστήρ) — ovqat hazm qilish sistemasining kengaygan qismi. Meʼdada ovqat saqlanadi, maydalanadi va qisman hazm boʻladi. Meʼda ichakning oldingi ixtisoslashgan qismi sifatida birinchi marta ayrim boʻshliqichlilar, yassi chuvalchanglar va xalqali chuvalchanglarda paydo boʻladi. Umurtqali hayvonlarda meʼda ichakning oldingi kengaygan qismi hisoblanadi. Ayrim baliqlarda meʼda ixtisoslashmagan, koʻpchilik baliqlarda qiziloʻngach va ichakdan aniq ajralmagan. Suvda va quruklikda yashovchilarda meʼda hazm qilish sistemasining boshqa qismlaridan aniq ajralgan. Qushlar meʼdasi mustaqil bezli va muskulli boʻlimdan iborat. Sut emizuvchilar Meʼdasi murakkab tuzilgan boʻlib, kirish va chiqish qismi hamda Meʼda tubi va tanasidan tashkil topgan. Koʻpchilik kavshovchi sut emizuvchilar meʼdasi 4 boʻlma: katta qorin, toʻrqorin, qatqorin va shirdondan iborat. Ayrim kitlar meʼdasi 5 va 6 boʻlmali boʻladi. Bezli qavatning tuzilishiga koʻra, bezli yoki ichak tipidagi (odam, mushuklar, itlar), qiziloʻngach (yexidna, oʻrdakburun) hamda aralash, yaʼni qiziloʻngach-ichak (otlar, choʻchqalarda) tipidagi meʼda farq qilinadi. Koʻpchilik sut emizuvchilarda meʼda bezlari ixtisoslashgan boʻladi.

Odamda meʼda qorin boʻshligʻida joylashgan boʻlib, shakli loviyaga oʻxshaydi. Uning koʻproq qismi chap tomondagi qovurgʻa osti sohasida, ozroq qismi esa qorin boʻshligʻi tepa boʻlagining oʻrtasida turadi. Meʼda tanasining yuqori qismi (tubi) kengaygan va diafragmaga qaragan. Meʼdadan chiqish qism (pilorus) qorinning oʻrta chizigʻi orqasidan oʻngga oʻtadi. Meʼdaning kirish qismi qiziloʻngachdan boshlansa, chiqish qismi 12 barmoq ichakka qoʻshiladi. Ovqat bilan oʻrtacha toʻlgan Meʼda yuqoridan jigarning pastki yuzasiga va diafragmaga; pastdan koʻndalang ichak va uning tutqichiga tegib turadi. Meʼdaning botiq chekkasi (kichik qiyshaymasi) oʻngga va yuqoriga, qavariq chekkasi (katta qiyshaymasi) chapga va pastga qaragan. Meʼdadan chapda - taloq, pastda va orqada - meʼda osti bezi bor. Meʼda hamma tomondan qorin pardasi bilan oʻralgan. Meʼda sigʻimi har kimda har xil: yangi tugʻilgan bolada 20-30 ml, oʻrta yoshdagi odamlarda 1-3 l; erkaklar meʼdasi ayollarnikiga nisbatan kattaroq boʻladi.

Meʼda devori shilliq, shilliq parda osti, muskul va seroz qavatdan iborat. Meʼda tashqaridan seroz parda bilan qoplangan. Uning ostidagi muskul qavati boʻylama (tashqi), koʻndalang va qiyshiq yoʻnalgan tolalardan tuzilgan. Shilliq parda osti qavati meʼdaning muskul qavatini shilliq pardaga bogʻlaydi. Bu qavat qon tomir va nervlarga boy. Meʼdaning ichki yuzasi shilliq parda bilan qoplangan, bu pardaning burmalari ostida juda koʻp bezlar bor. Meʼdaga kirish qism (kardia) va tubdagi bezlardan shilimshiq, pilorus bezlaridan esa fermentlar ishlanib chiqadi. Meʼda bilan 12 barmoq ichak chegarasida pilorus siquvchisi (sfinkteri) bor, u bir necha qavat sirkulyar muskullardan tuzilgan boʻlib, meʼdaning vaqti-vaqti bilan boʻshab turishini taʼminlaydi. Meʼda silliq muskullarining qisqarishi natijasida meʼdada tonik peristaltik harakatlar boʻladi. Meʼdaga tushgan ovqat miqdoriga qarab tonik qisqarish uzluksiz uzok, davom etadi. Peristaltik - toʻlqinsimon harakatlar Meʼdaning kardia qismidan pilorus qismiga tomon boʻladi, bu harakatlar ovqatni aralashtiradi va ichakka oʻtkazib beradi. Boʻsh meʼda qisqargan holda turadi; och qoringa ichilgan suv meʼdada toʻxtamay ichakka oʻtadi. Meʼdaning kirish qismidan tushgan ovqat meʼda devorlarini kengaytiradi va peristaltikasi tufayli asta-sekin pastga tomon suriladi. Meʼda ovqatni aralashtiradi, hazmga moslaydi, kimyoviy oʻzgartiradi va ichakka oʻtkazib beradi (evakuatsiya). Meʼda shirasidagi xlorid kislota taʼsirida ovqat boʻkib, gidroliz qiluvchi fermentlar taʼsir etishi uchun qulay muhit vujudga keladi. Meʼdaning tubi va tanasida joylashgan naysimon bezlar xlorid kislota, qolgan bezlar esa pepsin va shilliq suyukligini ajratadi, bularning chiqishi ovqat sifati va miqdoriga bogʻliq boʻlib, uni nerv sistemasi va gumoral omillar boshqaradi. Birinchi (shartli refleks) fazasida ovqatni koʻrish, hidining burunga kirishi, yeyish, ogʻiz va halqum retseptorlarining taʼsirlanishi vujudga keladi. Ikkinchi (neyrogumoral) fazada ovqatning Meʼda shilliq pardasiga bevosita taʼsiri shira chiqartiradi. Uchinchi (ichak) fazada 12 barmoq ichak retseptorlarining qitiqlanishidan vujudga keladigan reflektor taʼsir va ichakdan qonga soʻriladigan oziq moddalar taʼsiri meʼdadan shira chiqishiga olib keladi. Ovqat Meʼdada 3 soatdan 8-10 soatgacha turishi mumkin. Shu vaqt ichida ovqat meʼda shirasi bilan toʻla shimiladi va asta-sekin oz-ozdan 12 barmoq ichakka oʻtadi. Meʼda kasalliklaridan gastrit, yara kasalligi va oʻsmalar kuzatiladi.