Aller au contenu

djermon

Èn årtike di Wiccionaire.
Dobès rfondowes
djermon djårnon

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « djermer » avou l’ cawete « -on ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
djermon djermons

djermon omrin

  1. prumî boket d’ ene plante, ki rexhe del grinne, di l’ agnon, del crompire.
    Dj’ a rsaetchî les djermons dås compires.
  2. dins djermon do cok : dins èn oû, on ptit gloumiant boket ki s’ distaetche do blanc, et ki mostere ki l’ oû a stî esmincé.
    On rsaetchive blanc del ploumete, mins li djermon do cok dimoréve aclapé après.
  3. (po rire) mimbe omrin (seke di l’ ome).

Ratourneures

[candjî]
  1. si broûler l’ djermon po èn ome: aler ditrop coûtchî avou les femes.

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8

Ratournaedjes

[candjî]
prumî boket d’ ene plante