Aller au contenu

håler

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : haler.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje * « hallôn » ‎(« assouwer »), kécfeye avou assaetchance do bodje «ardere» (broûler); çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

håler (viebe å coplemint)

Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) håle
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) hålez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) hålans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) hålnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) hålrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) håléve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) håle
pårt. erirece (dj’ a, vos av) hålé
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea
  1. bruni l' pea d' ene djin, tot djåzant do solea.
    • Et vla l' gasse kiminceye avou ene grande djoye d' efant
      Ki rglatixh, plinne et franke, so tos ces deurs vizaedjes
      Ki l' tchôd solea d' awousse håla coleur do grin Henri Simon (fråze rifondowe).
  2. souwer å solo tot djåzant del tere.
    • èt, d’zos l’ustèye qui faît dès hopes
      tot k’tèyant lès rôyes dè tchèrwé,
      lès cwårts èt lès roukes si fondèt,
      li tére si brîhe, si strûle èt håle
      Henri Simon, Li pan dè Bon Diu, Li sèmèdje.
  3. (viebe å prono) dimorer e plin solo afîsse di anoeri l' pea.
    • Valets, båsheles, tote ene djournêye,
      Å tchôd solo s’ vinént håler. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.89, “Vîx Souv’nir” (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

håle

Sinonimeye

[candjî]

Pwaire minimom

[candjî]

haler (saetchî des bateas, tot cåzant di tchvås sol rivaedje)

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • håler : E1

Ratournaedjes

[candjî]
bruni l' pea, tot djåzant do solea
dimorer e plin solo afîsse di anoeri l' pea