rino
Apparence
avou ene sipotchåve voyale | avou ene divanceye voyale | sipotcheye cogne |
rino | erno | rno |
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « rēn » (« ren »), pal voye do tayon-bodje patwès latén « * rēniōn » (minme sinse), avou disnaziålijhaedje, dedja e vî lingaedje d’ oyi (vî francès « reignon »); adon, do minme estok etimolodjike ki l' francès « rognon »; mot cité dins l’ FEW 10 255a.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀinɔ/
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
rino | rinos |
rino omrin (rålmint eployî)
- Loukîz a : «rno»
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C65
Ratournaedjes
[candjî]Loukîz a : rno
Waitîz eto
[candjî]Lijhoz l’ årtike rino so Wikipedia