Editando Cox (seición)

== Historia ==
[[Ficheru:Mapa de 1729 de los términos de Callosa de Segura, Cox, Albatera y la Granja de Rocamora - Archivo Reino de Valencia.jpg|miniaturadeimagen|left|Mapa de 1729 de los términos municpales de Callosa de Segura, Cox, Albatera y la Granja de Rocamora.]]
Anque los materiales arqueolóxicos recoyíos nel privilexáu llugar qu'ocupa'l cuetu onde s'asitia'l castiellu atestigüen una cronoloxía a caballu ente'l [[Calcolíticu]] y la [[Edá del Bronce]], siguida ensin interrupción hasta güei pola datación de los oxetos atopaos, la seguridá como ocupación humana permanente hasta'l nuesu díes podemos fechala ente los sieglos V y IV antes de Cristu, como atestigüen los basamentos de murios ibéricos atopaos dientro de la antemuralla medieval del castiellu. Foi, pos, a la lluz de les conocencies actuales, el pueblu íberu'l primeru n'establecese, y que depués foi apoderáu socesivamente por romanos, bizantinos, visigodos, y árabes hasta la llegada de les tropes aragoneses encabezaes por [[Xaime I d'Aragón|Xaime I]].

Si en principiu l'antigua alquería árabe de Cox fuera incluyida nos territorios de la [[Corona de Castiella]], pola sentencia arbitral de Torrellas de 1304 quedaba incorporáu al [[Reinu de Valencia]] y adscritu a la xurisdicción municipal de Orihuela.

En 1320, [[Xaime II d'Aragón|Xaime II]] dexaba esta población a Arard de Mur, que'l so fíu foi autorizáu a vendela a Jaume Vidal en 1339. Poco dempués, Vidal, presu del rei [[Pedru I de Castiella|Pedru I]] (el Cruel, según unos, el Xusticieru, según otros), pa recuperar la so llibertá ayenó'l Llugar por 25.000 maravedinos a favor de Sancha de [[Lorca]], vilba de Martín Morata, y de Lázaro Gilabert, y una vegada recuperada la so propiedá, Jaume Vidal vender a Berenguer Togores, quien, de la mesma, vender mediáu'l sieglu XIV a Juan Ruiz Dávalos, que fizo la primer restauración documentada del castiellu, que'l so aspeutu caltuvo hasta principios del sieglu XX y del qu'esiste documentación fotográfica.

Nel primer cuartu del sieglu XVI, Cox consiguía la so segregación como conceyu independiente del de Orihuela. Foi llugar de moriscos, contabilizándose un total de 170 cases, habitaes na so mayoría por población musulmana. La espulsión de los moriscos en 1609 y la gran peste de 1648 dexó a la [[Vega Baxa del Segura]] bien amenorgada d'efectivos humanos, cubrir esti vacíu con inmigraciones de colonos castellanos.

Mientres la dómina foral formó parte de la gobernación de Orihuela, pasando a pertenecer, en 1707, al correximientu de Orihuela. En 1822 quedó incluyida na provincia de Murcia, pasando en 1833 a la d'Alicante.<ref>Emilio Díaz Ardid: Trípticu del Muséu Arqueolóxicu Comarcal de Orihuela - Caxa d'Aforros provincial d'Alicante, 1983</ref><ref>Francisco José Torres Salinas: Resultaos de les escavaciones nel Castiellu de Cox en 1992, publicaos en revistir CLARIDÁ, añu 1992</ref><ref>Mª Teresa Ferrer y Mallol: les Aljames sarraïnes de la Governació d'Oriola nel segle XIV, páxs. 7 y 8</ref>