Edá del bronce
Edá del bronce | ||||
---|---|---|---|---|
edá prehistórica | ||||
Prehistoria | ||||
| ||||
La Edá del bronce[1] ye un periodu na civilización en que se desendolcó en metalurxa l'emplegu d'esti metal, resultáu de mecer cobre y estañu. Foi inventáu n'oriente mediu haza'l IV mileniu e.C. sustituyendo al Calcolíticu aunque n'otros llugares ésta última edá foi desconocida y el bronce sustitúi direutamente al periodu Neolíticu. Nel África prieta, el Neolíticu ye siguíu de la Edá del Fierro.
La fecha d'adopción del bronce varía según les cultures:
N'Asia central el bronce llega alrodiu del 2000 e.C. n'Afganistán, Turkmenistán, ya Irán.
En China, adóptalu la dinastía Shang.
Nel mar Exéu establezse un área de intensu comerciu del metal en Xipre, onde esistíen mines de cobre, l'estañu trayíase incluso de les islles britániques.
La navegación foi desenrollada d'aquella.
L'imperiu minoicu apaeció gracies a esti comerciu, sustituyíu más tarde pol micénicu.
N'Europa central , esta edá introduxose faza'l añu (1800-1600 e.C.), seguida del periodu del bronce mediu (1600-1200 e.C.), carauterizáu polos entierramientos en túmulos, que demuestren un altu grau d'estratificación social.
El bronce tardíu desendólcase faza'l (1300-700 e.C.), caracterízase pola amburienta de los calabres, práutica que continúa en Polonia hasta l'añu 500 e.C. dientro yá de la Edá del Fierro nel periodu cultural Hallstatt, (700-450 e.C.).
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: edá