c'hellis

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus gellis gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g > c'h)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gellis
dre vlotaat	c'hellis
amreizh	c'hellis

c'hellis /ˈɣɛlːis/

1. Furm kemmet ar verb gallout e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :

a) — [...]. Setu ar pez a riz, dre boan, mar kirit, mez mont a c'helliz dreist evelato. [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 40.)

b)

• War-lerc'h ar rannig-verb e, da skouer  :

a) — [...]. Neuze, enn eur ziskenn beb eil, an eil troad varlerc'h egile, hag enn eur zerc'hel mad gand va daouarn, e c'helliz tizout beg va skeul. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 51.)

b) Diwezhatoc'h e wellaas din hag e c'hellis mont d'ar skol war ma bizhier-loaek. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 202.)

• War-lerc'h ar stagell isurzhiañ ma, da skouer :

a) Ken don e oa sanket ar soñj-se em spered, ma chomis aheurtet em youl ha ma stourmis, gwashañ ma c'hellis, ouzh e c'hoant hag hini va mamm ha va c'herent tost, bepred o reiñ din kuzulioù mat na selaouen ket. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 7.)

b)

• War-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer :

a) N'hellis ket kousket war bank an ti-hent-houarn, [...]. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 13.)

b)

Stummoù all

• c'hallis

Stummoù rannyezhel

• c'helljon