842.

Godine:

Decenije:

Vijekovi:

◄ | 8. vijek | 9. vijek | 10. vijek | ►

Godina 842. (DCCCXLII) bila je redovna godina koja počinje u nedjelju u julijanskom kalendaru. Oznaka 842. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.

Događaji

20. januar – Car Teofil umire od dizenterije u Konstantinopolu, nakon 12-godišnje vladavine u kojoj je uložio mnogo truda u odbranu istočne granice od napada muslimanskih Arapa. Teofila nasljeđuje njegov dvogodišnji sin Mihael III, sa majkom Teodorom kao regentom i 'privremenim' jedinim vladarom Bizantijsko carstvoBizantijskog carstva ^[1].
19. februar – Srednjovjekovna ikonoklastička kontroverza se završava kada je sabor u Carigradu formalno ponovo uspostavio poštovanje ikona u crkvama.

14. februar – Strazburške zakletve: kralj Ludovik Njemački, vladar Istočne Franačke, i njegov polubrat Karlo Ćelavi, vladar Zapadne Franačke, sastaju se sa svojom vojskom u Strazburu. Oni se slažu da se međusobno zakunu na vjernost (zapisano na narodnim jezicima) i da se međusobno podržavaju protiv svog brata Lotara I (nominalnog cara svih franačkih kraljevstava i Svetog Rimskog Carstva) ^[2].
20. mart – Kralj Alfonso II od Asturije (Sjeverna Španija) umire nakon 50-godišnje vladavine, u kojoj je poduzeo brojne pohode protiv muslimanskih vojski Emevijskog Emirata Kordobe, te se udružio s pokojnim Karlom Velikim. Alfonso nema djece, te bira Ramira I, sina bivšeg kralja Bermuda I, za svog nasljednika.
Aglabidi, potpomognuti Napuljcima, zauzimaju Mesinu na Siciliji (842-843).
Saraceni pljačkaju grad Arl i njegovu oblast. Emir Kordobe Abd ul-Rahman II šalje vojsku na španske oblasti, prema Ausoni, Cerdagni i Narbonni.

Uurad od Pikta umire nakon trogodišnje vladavine, a nasljeđuje ga njegov sin Bridei VI, čije pravo na vlast osporavaju suparničke grupe, predvođene Bruide sinom Fokela i Kennetha MacAlpina.
Vikinzi napadaju irski samostan u Clonmacnoiseu iz baza u Irskoj.

5. januar – Halifa Al-Mu'tasim umire u Samari (moderni Irak), nakon osmogodišnje vladavine. Naslijedio ga je njegov sin Al-Wathiq, kao vladar Abasidskog halifata.
Abasidski halifa Al-Wathiq imenovao je svog brata, Jaʽfara ibn Muhammeda al-Mutasima (budućeg al-Mutawakkila) za predvodnika hadždža 842. godine.

Pad tibetanske monarhije sa ubistvom kralja Langdarme od strane budističkog monaha i rasparčavanjem zemlje. Kinezi ponovo preuzimaju kontrolu nad centralnoazijskim trgovačkim putevima između Kine i Perzije. Tibet je ušao u mračni period između 852. i 970. Budizam, gotovo iskorijenjen gubitkom monaških zajednica i kraljevskog pokroviteljstva, opstao je u malim izolovanim grupama, posebno u istočnom Tibetu.
Početak zabrane budizma u Kini dinastije Tang. Edikt je naložio povratak stotina monaha laičkom životu (842-845).
Oživljavanje paganizma u Saksoniji.

5. januar – El-Mu'tasim, muslimanski halifa (r. 796.)
20. januar – Teofil, bizantijski car (r. 813.)
9. mart – Humbert, biskup Würzburga
16. mart – Xiao Mian, kancelar dinastije Tang
16. august – Smrt Qaratis također poznate kao Umm Harun, bila je majka abasidskog halife al-Wathiqa (r. 842–847). Umrla je tokom svog hadžskog hodočašća.
24. avgust – Saga, car Japana (r. 786.)
22. oktobar – Abo, japanski princ (r. 792.)
Alfonso II, kralj Asturije (r. 759.)
Bernard od Viennea, franački biskup (r. 778.)
Dúngal mac Fergaile, kralj Osraigea (Irska)
Li Čeng, kancelar dinastije Tang
Liu Yuxi, kineski pjesnik i filozof (r. 772.)
Sugawara no Kiyotomo, japanski plemić (r. 770.)
Uurad, kralj Pikta (približan datum)
Mi Gyaltore Taknye, tibetanski plemić
Zheng Tan, kancelar dinastije Tang

^ John Skylitzes, A Synopsis of Byzantine History, 811—1057: Translation and Notes, transl. John Wortley, 81note114.
^ Pierre Riche, The Carolingians: The Family who forged Europe, transl. Michael Idomir Allen, (University of Pennsylvania Press, 1983), p. 162.

Commons logo

Commons ima datoteke na temu: 842.