alan

Τουρκικά (tr)

Ετυμολογία 1

alan < (κληρονομημένο) οθωμανική τουρκική آلان (alan)

Επίθετο

alan ^(tr)

• που παραλαμβάνει

Ουσιαστικό

alan ^(tr)

• αποδέκτης, παραλήπτης

Ετυμολογία 2

alan < (κληρονομημένο) οθωμανική τουρκική آلاڭ (alañ) < παλαιά τουρκικά alaŋ < πρωτοτουρκική *ala-n/*ala-ŋ

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ↷ νέα ελληνικά: αλάνα, αλάνι

Ουσιαστικό

alan ^(tr)

1. περιοχή
2. ανοιχτός χώρος