Αλεξάντρ του Τβερ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Αλεξάντρ του Τβερ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 7 Οκτωβρίου 1301 (μη καθορισμένο ημερολόγιο)[1][2] Τβερ |
| Θάνατος | 28 Οκτωβρίου 1339 (μη καθορισμένο ημερολόγιο)[3][1] Σαράι |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία και θανατική ποινή |
| Τόπος ταφής | Τβερ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Grand Principality of Vladimir |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αναστασία της Γαλικίας (από 1320)[4] |
| Τέκνα | Μιχαήλ Β΄ του Τβερ Ουλιάνα του Τβερ[5][1] Βζεβολόντ του Τβερ[6] Φέντορ του Τβερ μαρία Αλεξάντροβνα του Τβερ unknown (?)[7] |
| Γονείς | Μιχαήλ του Τβερ[3][8][9] και Anna of Kashin |
| Αδέλφια | Vasily I of Tver Ντμίτρι του Τβερ Κωνσταντίν του Τβερ |
| Οικογένεια | Ρουρικίδες |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Prince of Tver |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλεξάντρ Μιχαήλοβιτς του Τβερ (ρωσ.: Александр Михайлович Тверской, 7 Οκτωβρίου 1301 - 28 Οκτωβρίου 1339) από τον Οίκο των Ρουρικιδών-Τβερ ήταν πρίγκιπας του Τβερ (1326-27, 38-39, ως Αλέξανδρος Α΄) και μέγας πρίγκιπας του Βλαντίμιρ (1326-27, ως Αλέξανδρος Β΄).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Μιχαήλ πρίγκιπα του Τβερ και της Άννας των Ρουρικιδών, κόρης του Ντμίτρι πρίγκιπα του Ροστόβ, μετέπειτα αγίας. Μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο Ντμίτρι ο με τα φοβερά μάτια.
Όταν ήταν νέος έλαβε ως πρόσοδο (appanage) το Κολμ και το Μικουλίν. Τον 13ο και 14ο αι. κυβερνούσαν τη Ρωσία οι Μογγόλοι της Χρυσής Ορδής. Ο χάνος τους έδινε σε έναν Ρώσο πρίγκιπα το έγγραφο (yarlik) τού τίτλου τού μεγάλου πρίγκιπα του Βλαντίμιρ, που τον έκανε συλλέκτη φόρων των Ρώσων. Για την απόκτηση του τίτλου υπήρχε αντιπαράθεση: ο Αλεξάντρ συνέχισε την αντίθεση του πατέρα του με τον μεγάλο πρίγκιπα της Μόσχας. To 1318 o Γιούρι μεγάλος πρίγκιπας της Μόσχας είχε λάβει τον τίτλο και είχε εξοντώσει τον Μιχαήλ. Ο Ντμίτρι συνωμότησε εναντίον του με την Ορδή και απέκτησε τον τίτλο· εκδικήθηκε τον Γιούρι εκτελώντας τον το 1322, όμως ο χάνος τον συνέλαβε για την πράξη του και τον θανάτωσε το 1326. Έτσι ο Αλεξάντρ τον διαδέχθηκε ως μεγάλος πρίγκιπας του Βλαντίμιρ.
Το 1327 ο εξάδελφος τού Ουζμπέγκ χαν, ο Τάταρος αξιωματούχος Μπασκάκι Σεβκάλ, έφθασε στο Τβερ με μεγάλη ακολουθία και εγκαταστάθηκε στο ανάκτορο του Αλεξάντρ. Σύμφωνα με το Χρονικό άρχισε να τρομοκρατεί την πόλη με ληστείες και φόνους· έλεγαν ότι ήθελε να λάβει το Τβερ και να το εξισλαμίσει. Στις 15 Αυγούστου 1327 οι Τάταροι προσπάθησαν να πάρουν το άλογο ενός διακόνου ονόματι Ντυούντκο, που κάλεσε σε βοήθεια· το πλήθος έσπευσε και επιτέθηκε στους Τατάρους, σκοτώνοντάς τους. Ο Σεβκάλ και οι υπόλοιποι φρουροί κρύφτηκαν σε ένα σπίτι, αλλά ο εξαγριωμένος όχλος τους έκαψε μέσα σε αυτό.
Η σφαγή θα οδηγούσε σε αντίποινα από τους Τατάρους. Ίσως το συμβάν προκλήθηκε, ώστε να έχουν αφορμή να καταστρέψουν το πριγκιπάτο τού Τβερ. Τότε ο αδελφός τού Γιούρι, ο Ιβάν Α΄ μεγάλος πρίγκιπας της Μόσχας μετέβη στην Ορδή, πριν ο Αλεξάντρ απολογηθεί στον Ουζμπέγκ χαν και τον έπεισε να χορηγήσει τον τίτλο του μεγάλου πρίγκιπα του Βλαντίμιρ στη Μόσχα. Ο χάνος τον έθεσε και επικεφαλής 50.000 στρατιωτών για να τιμωρήσει το Τβερ· έτσι ο Αλέξανδρος διέφυγε στο Πσκοβ.
Εκεί οι κάτοικοι τον έκαναν πρίγκιπά τους. Ο Αλεξάντρ, που δεν ήθελε εξ αιτίας του να έλθουν εκεί οι Τάταροι και να καταστρέψουν την πόλη, ζήτησε να φύγει, όμως οι κάτοικοι δεν τον άφηναν. To 1329 με διαταγή του χάνου ο Ιβάν Α΄ με άλλους πρίγκιπες δήλωσαν ότι θα επιτεθούν στο Πσκοβ. Τότε ο Αλεξάντρ έφυγε στη Λιθουανία και επέστρεψε στο Πσκοβ υπό την προστασία του Γκεντιμίνας μεγάλου δούκα της Λιθουανίας. Το 1335 έστειλε τον γιο του Φιοντόρ στην Ορδή, ζητώντας συγχώρηση και δύο έτη μετά μετέβη και ο ίδιος εκεί. Ο Ουζμπέγκ χαν στην αρχή τον συγχώρησε και τον έστειλε πίσω στο Τβερ. Οι εχθρότητα με τον πρίγκιπα της Μόσχας αναζωπυρώθηκε. Το 1339 που ο Αλεξάντρ και ο γιος του ήταν στην πόλη Σαράι, πρωτεύουσα της Ορδής, ο χάνος διέταξε να τους κόψουν στα τέσσερα.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε π. το 1320 την Αναστασία της Γαλικίας (Halych) και είχε τέκνα:
- Φιοντόρ απεβ. 1339.
- Λεβ (Λέων) γενν. 1321.
- Μιχαήλ Β΄ 1333-1399, πρίγκιπας του Τβερ.
- Βσέβολοντ του Κολμ.
- Αντρέι απεβ. 1365.
- Βλαντίμιρ απεβ. 1365.
- Μαρία απεβ. 1399, παντρεύτηκε τον Συμεών μεγάλο πρίγκιπα της Μόσχας (γιο τού Ιβάν Α΄).
- Ουλιάνα π. 1325-1392, παντρεύτηκε τον Αλγκίρντας των Γκεντιμινιδών, μεγάλο δούκα της Λιθουανίας.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Arsenii Nikolaevich Nasonov, ed., Novgorodskaia Pervaia Letopis Starshego i Mladshego Izvodov (Moscow and Leningrad: ANSSR, 1950), 98-99, 342; A. N. Nasonov, ed., Pskovskie Letopisi (Moscow and Leningrad: ANSSSR, 1941-1955), Vol. 1, p. 17, Vol. 2, p. 23; John Fennell, "The Tver Uprising of 1327: A Study of the Sources," Jahrbücher für Geschichte Osteuropas 15 (1967), 161-179; Michael C. Paul, "Secular Power and the Archbishops of Novgorod Before the Muscovite Conquest," Kritika: Explorations in Russian and Eurasian History 8, No. 2 (2007), 251
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Тверские великие и удельные князья» (Ρωσικά)
- ↑ 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11470.htm#i114696. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Александр Михайлович, князь тверской» (Ρωσικά)
- ↑ p11470.htm#i114696. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ «Иулиания Александровна» (Ρωσικά)
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 8,0 8,1 Andrey Krayevsky: «Александр Михайлович» (Ρωσικά)
- ↑ 9,0 9,1 Konstantin Bestuzhev-Ryumin: «Александр Михайлович» (Ρωσικά)
  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Aleksandr Mikhailovich of Tver της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |