okul

Gagauz

Etymology

From Turkish okul.

Pronunciation

• IPA^(key): [okuɫ]

Noun

okul (definite accusative okulu, plural okullar)

1. school

Declension

declension of okul

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	okul	okullar
definite accusative (belirtme)	okulu	okulları
dative (yönelme)	okula	okullara
locative (bulunma)	okulda	okullarda
ablative (çıkma)	okuldan	okullardan
genitive (tamlayan)	okulun	okulların

possessive forms of okul

benim (my)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	okulum	okullarım
definite accusative (belirtme)	okulumu	okullarımı
dative (yönelme)	okuluma	okullarıma
locative (bulunma)	okulumda	okullarımda
ablative (çıkma)	okulumdan	okullarımdan
genitive (tamlayan)	okulumun	okullarımın
senin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	okulun	okulların
definite accusative (belirtme)	okulunu	okullarını
dative (yönelme)	okuluna	okullarına
locative (bulunma)	okulunda	okullarında
ablative (çıkma)	okulundan	okullarından
genitive (tamlayan)	okulunun	okullarının
onun (his/her/its)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	okulu	okulları
definite accusative (belirtme)	okulunu	okullarını
dative (yönelme)	okuluna	okullarına
locative (bulunma)	okulunda	okullarında
ablative (çıkma)	okulundan	okullarından
genitive (tamlayan)	okulunun	okullarının
bizim (our)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	okulumuz	okullarımız
definite accusative (belirtme)	okulumuzu	okullarımızı
dative (yönelme)	okulumuza	okullarımıza
locative (bulunma)	okulumuzda	okullarımızda
ablative (çıkma)	okulumuzdan	okullarımızdan
genitive (tamlayan)	okulumuzun	okullarımızın
sizin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	okulunuz	okullarınız
definite accusative (belirtme)	okulunuzu	okullarınızı
dative (yönelme)	okulunuza	okullarınıza
locative (bulunma)	okulunuzda	okullarınızda
ablative (çıkma)	okulunuzdan	okullarınızdan
genitive (tamlayan)	okulunuzun	okullarınızın
onların (their)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	okulları	okulları
definite accusative (belirtme)	okullarını	okullarını
dative (yönelme)	okullarına	okullarına
locative (bulunma)	okullarında	okullarında
ablative (çıkma)	okullarından	okullarından
genitive (tamlayan)	okullarının	okullarının

Hungarian

Etymology

From the obsolete dialectal verb okik (“to learn one's lesson”) +‎ -ul.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈokul]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: okul
• Rhymes: -ul

Verb

okul

1. (intransitive) to learn something as a lesson from something (-n/-on/-en/-ön or -ból/-ből)

   más kárán okul ― to learn the lesson from the mistakes of others

   okul a történtekből ― to learn the lesson from what happened in the past

Conjugation

conjugation of okul

Click for archaic forms			1st person sg	2nd person sg informal	3rd person sg, 2nd p. sg formal	1st person pl	2nd person pl informal	3rd person pl, 2nd p. pl formal
Indica­tive mood	Pre­sent	Indef.	okulok	okulsz	okul	okulunk	okultok	okulnak
		Def.	intransitive verb, definite forms are not used
		2nd-p. o.	―
	Past	Indef.	okultam	okultál	okult	okultunk	okultatok	okultak
		Def.	―
		2nd-p. o.	―
	Future		Future is expressed with a present-tense verb with a completion-marking prefix and/or a time adverb, or—more explicitly—with the infinitive plus the conjugated auxiliary verb fog, e.g. okulni fog.
	Archaic Preterit	Indef.	okulék	okulál	okula	okulánk	okulátok	okulának
		Def.	―
		2nd-p. o.	―
	Archaic Past		Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. okul vala, okult vala/volt.
	Archaic Future	Indef.	okulandok	okulandasz	okuland	okulandunk	okulandotok	okulandanak
		Def.	―
		2nd-p. o.	―
Condi­tional mood	Pre­sent	Indef.	okulnék	okulnál	okulna	okulnánk	okulnátok	okulnának
		Def.	―
		2nd-p. o.	―
	Past		Indicative past forms followed by volna, e.g. okult volna
Sub­junc­tive mood	Pre­sent	Indef.	okuljak	okulj or okuljál	okuljon	okuljunk	okuljatok	okuljanak
		Def.	―
		2nd-p. o.	―
	(Archaic) Past		Indicative past forms followed by légyen, e.g. okult légyen
Infinitive	okulni		okulnom	okulnod	okulnia	okulnunk	okulnotok	okulniuk
Other forms	Verbal noun		Present part.	Past part.	Future part.	Adverbial participle		Causative
	okulás		okuló	okult	―	okulva (okulván)

potential conjugation of okul

Click for archaic forms			1st person sg	2nd person sg informal	3rd person sg, 2nd p. sg formal	1st person pl	2nd person pl informal	3rd person pl, 2nd p. pl formal
Indica­tive mood	Pre­sent	Indef.	okulhatok	okulhatsz	okulhat	okulhatunk	okulhattok	okulhatnak
		Def.	intransitive verb, definite forms are not used
		2nd-p. o.	―
	Past	Indef.	okulhattam	okulhattál	okulhatott	okulhattunk	okulhattatok	okulhattak
		Def.	―
		2nd-p. o.	―
	Archaic Preterit	Indef.	okulhaték	okulhatál	okulhata	okulhatánk	okulhatátok	okulhatának
		Def.	―
		2nd-p. o.	―
	Archaic Past		Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala, e.g. okulhat vala, okulhatott vala/volt.
	Archaic Future	Indef.	okulhatandok or okulandhatok	okulhatandasz or okulandhatsz	okulhatand or okulandhat	okulhatandunk or okulandhatunk	okulhatandotok or okulandhattok	okulhatandanak or okulandhatnak
		Def.	―
		2nd-p. o.	―
Condi­tional mood	Pre­sent	Indef.	okulhatnék	okulhatnál	okulhatna	okulhatnánk	okulhatnátok	okulhatnának
		Def.	―
		2nd-p. o.	―
	Past		Indicative past forms followed by volna, e.g. okulhatott volna
Sub­junc­tive mood	Pre­sent	Indef.	okulhassak	okulhass or okulhassál	okulhasson	okulhassunk	okulhassatok	okulhassanak
		Def.	―
		2nd-p. o.	―
	(Archaic) Past		Indicative past forms followed by légyen, e.g. okulhatott légyen
Inf.	(okulhatni)		(okulhatnom)	(okulhatnod)	(okulhatnia)	(okulhatnunk)	(okulhatnotok)	(okulhatniuk)
Positive adjective			―	Neg. adj.	―	Adv. part.	(okulhatva / okulhatván)

Derived terms

• okulás

 

Related terms

• ok
• okít
• oktat

 

Further reading

• okul in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (“The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN

Turkish

Etymology

Coined during the language reforms from oku- (“to read, study”), possibly a phono-semantic matching of French école (“school”).

Pronunciation

• IPA^(key): /oˈkuɫ/, [o̞ˈkuɫ̪]

• Audio:

  (file)

Noun

okul (definite accusative okulu, plural okullar)

1. school

   Synonym: (obsolete) mektep

Declension

Inflection
Nominative	okul
Definite accusative	okulu
	Singular	Plural
Nominative	okul	okullar
Definite accusative	okulu	okulları
Dative	okula	okullara
Locative	okulda	okullarda
Ablative	okuldan	okullardan
Genitive	okulun	okulların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular okulum okullarım 2nd singular okulun okulların 3rd singular okulu okulları 1st plural okulumuz okullarımız 2nd plural okulunuz okullarınız 3rd plural okulları okulları Definite accusative Singular Plural 1st singular okulumu okullarımı 2nd singular okulunu okullarını 3rd singular okulunu okullarını 1st plural okulumuzu okullarımızı 2nd plural okulunuzu okullarınızı 3rd plural okullarını okullarını Dative Singular Plural 1st singular okuluma okullarıma 2nd singular okuluna okullarına 3rd singular okuluna okullarına 1st plural okulumuza okullarımıza 2nd plural okulunuza okullarınıza 3rd plural okullarına okullarına Locative Singular Plural 1st singular okulumda okullarımda 2nd singular okulunda okullarında 3rd singular okulunda okullarında 1st plural okulumuzda okullarımızda 2nd plural okulunuzda okullarınızda 3rd plural okullarında okullarında Ablative Singular Plural 1st singular okulumdan okullarımdan 2nd singular okulundan okullarından 3rd singular okulundan okullarından 1st plural okulumuzdan okullarımızdan 2nd plural okulunuzdan okullarınızdan 3rd plural okullarından okullarından Genitive Singular Plural 1st singular okulumun okullarımın 2nd singular okulunun okullarının 3rd singular okulunun okullarının 1st plural okulumuzun okullarımızın 2nd plural okulunuzun okullarınızın 3rd plural okullarının okullarının

Derived terms

• ilkokul
• ortaokul
• yüksekokul
• okullu
• okulsuz
• özel okul
• yatılı okul
• okullaşmak