olma

See also: ólma and ȭlma

Azerbaijani

Verb

olma

1. negative second-person singular imperative of olmaq

Dacian

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

olma

1. The edible danewort plant.

Descendants

• Latin: olma

Latin

Etymology

From Dacian olma.

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /ˈol.ma/, [ˈɔɫ̪mä]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /ˈol.ma/, [ˈɔlmä]

Noun

olma f (genitive olmae); first declension

1. The plant ebulum among the Dacians

Declension

First-declension noun.

Case	Singular	Plural
Nominative	olma	olmae
Genitive	olmae	olmārum
Dative	olmae	olmīs
Accusative	olmam	olmās
Ablative	olmā	olmīs
Vocative	olma	olmae

References

• “olma”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• olma in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Romansch

Etymology

From Latin anima, possibly through a dissimilated Vulgar Latin form *alima. Compare to Italian, Spanish and Portuguese alma.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈolmə]

Noun

olma f (plural olmas)

1. soul

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /oɫmɑ/

Noun

olma (definite accusative olmayı, plural olmalar)

1. verbal noun of olmak

Declension

Inflection
Nominative	olma
Definite accusative	olmayı
	Singular	Plural
Nominative	olma	olmalar
Definite accusative	olmayı	olmaları
Dative	olmaya	olmalara
Locative	olmada	olmalarda
Ablative	olmadan	olmalardan
Genitive	olmayın	olmaların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular olmayım olmalarım 2nd singular olmayın olmaların 3rd singular olmayı olmaları 1st plural olmayımız olmalarımız 2nd plural olmayınız olmalarınız 3rd plural olmaları olmaları Definite accusative Singular Plural 1st singular olmayımı olmalarımı 2nd singular olmayını olmalarını 3rd singular olmayını olmalarını 1st plural olmayımızı olmalarımızı 2nd plural olmayınızı olmalarınızı 3rd plural olmalarını olmalarını Dative Singular Plural 1st singular olmayıma olmalarıma 2nd singular olmayına olmalarına 3rd singular olmayına olmalarına 1st plural olmayımıza olmalarımıza 2nd plural olmayınıza olmalarınıza 3rd plural olmalarına olmalarına Locative Singular Plural 1st singular olmayımda olmalarımda 2nd singular olmayında olmalarında 3rd singular olmayında olmalarında 1st plural olmayımızda olmalarımızda 2nd plural olmayınızda olmalarınızda 3rd plural olmalarında olmalarında Ablative Singular Plural 1st singular olmayımdan olmalarımdan 2nd singular olmayından olmalarından 3rd singular olmayından olmalarından 1st plural olmayımızdan olmalarımızdan 2nd plural olmayınızdan olmalarınızdan 3rd plural olmalarından olmalarından Genitive Singular Plural 1st singular olmayımın olmalarımın 2nd singular olmayının olmalarının 3rd singular olmayının olmalarının 1st plural olmayımızın olmalarımızın 2nd plural olmayınızın olmalarınızın 3rd plural olmalarının olmalarının

Verb

olma

1. second-person singular negative imperative of olmak

Uzbek

Other scripts
Yangi Imlo
Cyrillic	олма‍
Latin	olma‍
Perso-Arabic (Afghanistan)

Etymology 1

From Common Turkic *alma.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɒl.ma/, [ɒ̝l.mæ]
• Hyphenation: ol‧ma

Noun

olma (plural olmalar)

1. apple

Declension

Declension of olma

	singular	plural
nominative	olma	olmalar
genitive	olmaning	olmalarning
dative	olmaga	olmalarga
definite accusative	olmani	olmalarni
locative	olmada	olmalarda
ablative	olmadan	olmalardan
similative	olmadek	olmalardek

Possessive forms of olma

my	singular	plural
nominative	olmam	olmalarim
genitive	olmamning	olmalarimning
dative	olmamga	olmalarimga
definite accusative	olmamni	olmalarimni
locative	olmamda	olmalarimda
ablative	olmamdan	olmalarimdan
similative	olmamdek	olmalarimdek
your	singular	plural
nominative	olmang	olmalaring
genitive	olmangning	olmalaringning
dative	olmangga	olmalaringga
definite accusative	olmangni	olmalaringni
locative	olmangda	olmalaringda
ablative	olmangdan	olmalaringdan
similative	olmangdek	olmalaringdek
her/his/its	singular	plural
nominative	olmasi	olmalari
genitive	olmasining	olmalarining
dative	olmasiga	olmalariga
definite accusative	olmasini	olmalarini
locative	olmasida	olmalarida
ablative	olmasidan	olmalaridan
similative	olmasidek	olmalaridek
our	singular	plural
nominative	olmamiz	olmalarimiz
genitive	olmamizning	olmalarimizning
dative	olmamizga	olmalarimizga
definite accusative	olmamizni	olmalarimizni
locative	olmamizda	olmalarimizda
ablative	olmamizdan	olmalarimizdan
similative	olmamizdek	olmalarimizdek
your	singular	plural
nominative	olmangiz	olmalaringiz
genitive	olmangizning	olmalaringizning
dative	olmangizga	olmalaringizga
definite accusative	olmangizni	olmalaringizni
locative	olmangizda	olmalaringizda
ablative	olmangizdan	olmalaringizdan
similative	olmangizdek	olmalaringizdek
their	singular	plural
nominative	olmasi	olmalari
genitive	olmasining	olmalarining
dative	olmasiga	olmalariga
definite accusative	olmasini	olmalarini
locative	olmasida	olmalarida
ablative	olmasidan	olmalaridan	similative	olmasidek	olmalaridek

Etymology 2

Verb

olma

1. second-person singular negative imperative of olmoq