początkujący

Polish

Etymology

From początkować +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.t͡ʂɔn.tkuˈjɔn.t͡sɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: po‧cząt‧ku‧ją‧cy

Adjective

początkujący (not comparable, no derived adverb)

1. fledgling, novice, beginning, budding

Declension

Declension of początkujący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	początkujący		początkująca	początkujące	początkujący	początkujące
genitive	początkującego		początkującej	początkującego	początkujących
dative	początkującemu		początkującej	początkującemu	początkującym
accusative	początkującego	początkujący	początkującą	początkujące	początkujących	początkujące
instrumental	początkującym		początkującą	początkującym	początkującymi
locative	początkującym		początkującej	początkującym	początkujących

Noun

początkujący m pers (female equivalent początkująca)

1. (nominalized) beginner, novice

   Synonym: nowicjusz

Declension

Declension of początkujący

	singular	plural
nominative	początkujący	początkujący
genitive	początkującego	początkujących
dative	początkującemu	początkującym
accusative	początkującego	początkujących
instrumental	początkującym	początkującymi
locative	początkującym	początkujących
vocative	początkujący	początkujący

Related terms

nouns

• początek

 

verbs

• początkować impf
• zapoczątkować pf

 

Participle

początkujący (active adjectival)

1. active adjectival participle of początkować

Further reading

• początkujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• początkujący in Polish dictionaries at PWN