զանգ

Armenian

զանգ

Etymology

From Middle Armenian զանկ (zank), from Persian زنگ (zang). The sense "call" is a semantic loan from Russian звоно́к (zvonók).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /zɑnɡ/, [zɑŋɡ]
• (Western Armenian) IPA^(key): /zɑnk/, [zɑŋkʰ]

• Audio (Eastern Armenian):

  (file)

Noun

զանգ • (zang)

1. bell
2. ring, call (a telephone call or telephone conversation)

   զանգ տալ ― zang tal ― to call

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)
	singular	plural
nominative	զանգ (zang)	զանգեր (zanger)
dative	զանգի (zangi)	զանգերի (zangeri)
ablative	զանգից (zangicʻ)	զանգերից (zangericʻ)
instrumental	զանգով (zangov)	զանգերով (zangerov)
locative	զանգում (zangum)	զանգերում (zangerum)
	definite forms
nominative	զանգը/զանգն (zangə/zangn)	զանգերը/զանգերն (zangerə/zangern)
dative	զանգին (zangin)	զանգերին (zangerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	զանգս (zangs)	զանգերս (zangers)
dative	զանգիս (zangis)	զանգերիս (zangeris)
ablative	զանգիցս (zangicʻs)	զանգերիցս (zangericʻs)
instrumental	զանգովս (zangovs)	զանգերովս (zangerovs)
locative	զանգումս (zangums)	զանգերումս (zangerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	զանգդ (zangd)	զանգերդ (zangerd)
dative	զանգիդ (zangid)	զանգերիդ (zangerid)
ablative	զանգիցդ (zangicʻd)	զանգերիցդ (zangericʻd)
instrumental	զանգովդ (zangovd)	զանգերովդ (zangerovd)
locative	զանգումդ (zangumd)	զանգերումդ (zangerumd)

Derived terms

• ահազանգ (ahazang)
• զանգահարել (zangaharel)
• զանգել (zangel)
• հեռախոսազանգ (heṙaxosazang)

 

Related terms

• զանգակ (zangak)

Further reading

• Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “զանգակ”, in Hayerēn armatakan baṙaran (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
• Norayr N. Biwzandacʻi (2000) “զանգ”, in Martiros Minassian, editor, Baṙagirkʻ storin hayerēni i matenagrutʻeancʻ ŽA–ŽĒ darucʻ‎^[1], edited from the author's unfinished manuscript written 1884–1915, Geneva: Martiros Minassian