kaŭzi

Esperanto

 Verbo

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	kaŭzis	kaŭzas	kaŭzos
Adjektiva aktiva participo	kaŭzinta	kaŭzanta	kaŭzonta
Adjektiva pasiva participo	kaŭzita	kaŭzata	kaŭzota
Substantiva aktiva participo	kaŭzinto	kaŭzanto	kaŭzonto
Substantiva pasiva participo	kaŭzito	kaŭzato	kaŭzoto
Adverba aktiva participo	kaŭzinte	kaŭzante	kaŭzonte
Adverba pasiva participo	kaŭzite	kaŭzate	kaŭzote
Moduso
Infinitivo	kaŭzi
Volativo	kaŭzu
Kondicionalo	kaŭzus

kaŭ.zi kaŭz + i

1. (transitiva) esti la kaŭzo de, okazigi, estigi

Samsencaĵoj

• alporti
• naski
• rezultigi
• venigi

Tradukoj

   

germana: kausieren → de

sveda: orsaka → sv

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „kaŭzi“.