ŝnuro

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	ŝnuro	ŝnuroj
Akuzativo	ŝnuron	ŝnurojn

Vorterseparo

ŝnur o

Elparolo

• IFA:  ˈʃnuro 

Signifoj

1. kuntordaĵo de fadenoj, pli forta kaj dika ol la konsistigaĵoj

Tradukoj

   

angla: rope → en araba: حبل → ar franca: corde → fr hebrea: חבל → he

Kotavao: wazdel rusa: шнур → ru vira, верёвка → ru ina Solresolo: soldosila

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „ŝnuro“.
•  ŝnuro