orno
Apariencia
Entradas similares: horno
orno | |
pronunciación (AFI) | [ˈoɾ.no] |
silabación | or - no |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
homófonos | horno, Horno |
rima | oɾ.no |
Forma verbal
[editar]- 1
- Primera persona del singular (yo) del presente de indicativo de ornar.
Información adicional
[editar]- Rima: [oɾ.no].
orno | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
[editar]- 1 Huesos
- Vértebra.
Véase también
[editar]orno | |
clásico (AFI) | ōrnō [ˈoːrnoː] |
eclesiástico (AFI) | ōrnō [ˈɔrno] |
rima | oːr.noː |
Etimología
[editar]Verbo transitivo
[editar]presente activo ōrnō, presente infinitivo ōrnāre, perfecto activo ōrnāvī, supino ōrnātum.
- 1
- Equipar, armar, pertrechar.
- 2
- Adornar, decorar, embellecer.
- 3
- Honrar.
Conjugación
[editar]Flexión de ōrnōprimera conjugación, perfecto con v
Referencias y notas
[editar]Categorías:
- Wikcionario:Desambiguación
- Español
- ES:Palabras llanas
- ES:Palabras bisílabas
- ES:Rimas:oɾ.no
- ES:Formas verbales en indicativo
- Vasco
- EU:Palabras sin transcripción fonética
- EU:Sustantivos
- EU:Huesos
- Latín
- LA:Rimas:oːr.noː
- LA:Palabras endógenas
- LA:Verbos
- LA:Verbos transitivos
- LA:Primera conjugación
- LA:Perfecto con v (1.ª)