Edukira joan

Dialogismo

Wikipedia, Entziklopedia askea

Dialogismo edo sermocinatio pentsamendu figura erretorikoa da. Honen funtsa zera da: testuaren edo enuntziazioaren subjektuak bere buruari galderak egiten dizkio eta erantzunen itxura egiten du elkarrizketa edo bakarrizketa antzeko egitura sortuz.[1]

Erretorikan sermocinatio izen klasikoa erabiltzen da oraindik.

Adibide batzuk

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hona hemen Urko kantariaren abesti baten estrofa figura horren gainean egina:[2]

Galdetu nion neure buruari
Nor nintzen ni, nor nintzen ni.
Galdetu nion neure buruari
Nor nintzen ni, nor nintzen ni.
Arrotz hizkuntz baten hitz egiten beti
Jakin gabe nor nintzen ni.

Beste adibide bat, Benito Lertxundiren "Zenbat gera?" abestian:

Zenbat gera? Lau, bat, hiru, bost zazpi?
Zer egin degu? Ezer ez.
Zer egiten degu? Alkar jo.
Zer egingo degu? Alkar hil?

Prosan ere eman daiteke figura. Kritiko askorentzat, esaterako Julia Kristevarentzat, nobelaren beraren egituran dialogismoak garrantzi handia du.[3]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]