پرش به محتوا

یا

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]

آوایش

[ویرایش]
  • /یٰا/

یا

  1. در دستور زبان نشانه همپایگی و برابری یا تقابل دو یا چند چیز و امکان انتخاب یکی از آنها.
    یا کلمه‌ای خالص و بسیار باستانی که در زبان معیار باستان به معنی اگر، اگه و مانند آنها را داشته است.
  2. حرف ندا به معنای «ای»، «ایا».
  3. (حرف‌ربط): به معنای ذیل آید: الف - ح رف ربط و عطف که معنای تردید یا اختیار را می‌رساند. ب - حرف شرط با فعل منفی آید و برای مفهوم مثبت آن فعل معنی ادات شرط دهد.

واژه‌های مشتق شده

[ویرایش]

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین