polinesio

Galego

• Etimoloxía: de Polinesia.

• Pronuncia: /poliˈnɛsjo̝/ (AFI)

Adxectivo

polinesio (ms: polinesio; mpl: polinesios; fs: polinesia; fpl: polinesias)

1. Relativo ou pertencente á Polinesia.

Traducións

• Alemán: polynesisch ^(de)
• Alto sorabo: polyneziski ^(hsb)
• Bielorruso: палінезійскі ^(be)
• Castelán: polinesio ^(es)
• Catalán: polinesi ^(ca)
• Checo: polynéský ^(cs)
• Eslovaco: polynézsky ^(sk)
• Finés: polynesialainen ^(fi)
• Francés: polynésien ^(fr)
• Grego: πολυνησιακός ^(el)
• Inglés: Polynesian ^(en)
• Interlingua: polynesian ^(ia)
• Italiano: polinesiano ^(it)
• Polaco: polinezyjski ^(pl)
• Portugués: polinésio ^(pt)
• Ruso: полинезийский ^(ru)
• Sueco: polynesisk ^(sv)
• Ucraíno: полінезійський ^(uk)

Substantivo

polinesio (ms: polinesio; mpl: polinesios; fs: polinesia; fpl: polinesias)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural da Polinesia.

Traducións

• Alemán: Polynesier ^(de)
• Bielorruso: палінезіец ^(be)

• Castelán: polinesio ^(es)
• Catalán: polinesi ^(ca)
• Checo: Polynésan ^(cs)
• Eslovaco: Polynézan ^(sk)

• Finés: polynesialainen ^(fi)
• Francés: Polynésien ^(fr)
• Grego: Πολυνήσιος ^(el)
• Hawaiano: Polenekia ^(haw)
• Inglés: Polynesian ^(en)

• Italiano: polinesiano ^(it)
• Noruegués: polynesier ^(nb), polynesiar ⁽ⁿⁿ⁾

• Polaco: Polinezyjczyk ^(pl)

• Portugués: polinésio ^(pt)
• Ruso: полинезиец ^(ru)

• Sueco: polynesier ^(sv)
• Ucraíno: полінезієць ^(uk)