armado

Galego

A Armada española loitando contra a mariña inglesa na batalla de Gravelines en 1588

• Etimoloxía: de arma e -do.

• Pronuncia: /aɾ.ˈma.do/ (AFI)

Participio

1. Participio do verbo armar.

Adxectivo

armado (ms: armado; mpl: armados; fs: armada; fpl: armadas)

1. Provisto de armas.
   • Exemplo: Todos os rapaces daquel barrio están armados. Organización crimial armada.
     
     
2. Que está preparado ou disposto.
   • Exemplo: Ten o ichó armado para cazar pardais.
     
     
3. Que se realiza por medio de armas.
   • Exemplo: Os terroristas abandonaron a loita armada.
     
     

Observacións

Na 1ª acepción seu antónimo é desarmado.

Substantivo feminino

armado (sg: armada; pl: armadas)

1. Conxunto das forzas navais dun país.
   • Exemplo: Capitán xeneral da Armada.
     
     
2. Dispositivo para cazar ou sorprender.
   • Exemplo: Caeu na armada
     
     .

Observacións

Na 1ª acepción adoita escrbirse con inicial maiúscula.