Axeo
Para outras usos, consultar Ageo.
Hageo (Hebreo: חַגַּי, Ḥaggay ou "Hag-i") foi un dos doce profetas hebreos menores e o autor do libro de Hageo. O seu nome significa festa, solemnidade.
Vida
Hageo, Zacarías e Malaquías foron o tres profetas posteriores ao Desterro de Babilonia. Hageo e Zacarías foron coetáneos e Malaquías viviu un século despois.
Coñécese moi pouco da súa vida persoal Quizais foi un dos cativos levados a Babilonia por Nabucodonosor II. Empezou o seu ministerio aproximadamente dezaseis anos despois do retorno dos xudeus a Xerusalén. O traballo de reconstruír o templo detívose polo desánimo dos exiliados e as intrigas dos samaritanos. Zorobabel fillo de Salatiel e Josue gobernantes contemporáneos eran os encargados de levar a cargo a obra.[1] Despois de estar paradas as obras de reconstrución do templo durante dezaoito anos renováronse as obras despois dos esforzos de Hageo e Zacarías.[2] Eles exhortaron ao pobo, que espertou do seu letargo, e inducíronlles a aproveitarse do cambio de política cara aos xudeus do goberno persa baixo Darío o Grande. A súa principal mensaxe foi o restaurar a confianza do pobo xudeu en Deus por medio de ilustracións (1:6) e de levalos á meditación do respaldo de Deus ao pobo. O libro de Hageo o cal naturalmente se cre que o escribiu termina cunha pequena exhortación á infidelidade do pobo (2:10...) e cunha promesa cara ao Gobernador Zorobabel por obedecer na construción do templo. Festividade
A Igrexa católica celébrao o 4 de xullo, a Igrexa Ortodoxa celebra a súa festa o 16 de decembro e a Igrexa armenia conmemóralle xunto ao resto dos profetas menores o 31 de xullo.
Enlaces externos
Véxase tamén
- Libro de Hageo
Referencias
- ↑ Esdras "4:4-5". BibleGateway (en castelán).
- ↑ Esdras "6:14-15". BibleGateway (en castelán).