Alticini

Phyllotreta vittula con danos característicos debidos á alimentación nunha folla de Brassicaceae

Reino:	Animalia
Filo:	Arthropoda
Clase:	Insecta
Orde:	Coleoptera
Suborde:	Polyphaga
Infraorde:	Cucujiformia Clado: Phytophaga
Superfamilia:	Chrysomeloidea
Familia:	Chrysomelidae
Subfamilia:	Galerucinae
Tribo:	Alticini Spinola, 1844^{[Verificar credibilidade]}

Xéneros

Moitos, ver textos

Alticini é unha tribo de pequenos escaravellos saltadores da familia Chrysomelidae, subfamilia Galerucinae. Historicamente estaban clasificadas na súa propia subfamilia.

Aínda que a maioría das tribos dos Galerucinae poden ser parafiléticas, os Alticini considéranse un clado monofilético.

Descrición e ecoloxía

Os adultos son crisomélidos moi pequenos ou de tamano moderado, que están entre os escaravellos máis pequenos. Son similares a outros crisomélidos, pero caracterízanse por ter os fémures das patas posteriores moi agrandados. Estes fémures agrandados permiten a acción de choutar que realizan cando os molestan. Poden tamén camiñar normalmente e voar. Moitos deles teñen cores atractivas, que poden ser escuras, brillantes e a miúdo con cores metálicas predominantes.

Os adultos aliméntanse externamente de plantas, comendo a superficie das follas, talos e pétalos. Cando se alimentan intensamente os pequenos buracos redondos causados por un individuo poden coalescer formando grandes áreas danadas. Algunhas larvas (por exemplo as de Phyllotreta) comen raíces.

En condicións climatolóxicas adversas (chuvia, por exemplo) algúns deles procuran refuxio no solo. Algunhas especies, como Phyllotreta cruciferae e P. striolata, prefiren abandonar os seus esconderixos só durante o tempo seco e cálido.

Relacións cos humanos

Os Alticini poden ser beneficiosos ou ser pragas, dependendo da especie.

Praga

Moitos cultivos agrícolas importantes poden ser atacados por estes escaravellos, como varias plantas crucíferas como a mostaza e a colza (concretamente a canola no noroeste de Norteamérica). Numerosas plantas de xardín tamén poden ser atacadas, como as flores de Gardenia e Rothmannia por especies de Altica.

Os Alticini executan os seus ataques máis graves durante o tempo seco e son máis activos nos días solleiros. As larvas mastigan raíces.^[1]

Plantas acompañantes

Estes escaravellos poden ser disuadidos por varias plantas acompañantes, que se cultivan entre as plantas de xardín acompañando a outras plantas veciñas máis valiosas ás que benefician. Por exemplo, o tomiño, herba gateira e tipos de menta tapan co seu cheiro o olor das plantas próximas.^[2]

Os ravos, por outra parte, poden cultivarse como colleita trampa, tentando aos escaravellos e afastándoos de colleitas máis importantes. Como a súa raíz non é danada polos escaravellos, os ravos seguen sendo utilizables.^[3]

Poden empregarse varios predadores naturais para manter os escaravellos controlados, incluíndo algúns que os parasitan, como as vespas bracónidas e as moscas taquímidas. En ambos os casos, a larva aliméntase do escaravello, mentres que o adulto se alimenta de néctar e pole; algunhas especies son incluso importantes polinizadores. Para animar ás vespas bracónidas e ás moscas taquínidas plántanse certo tipo de flores entre a colleita: umbelas como a carvea, fiúncho, coandro e Ammi majus, e simples flores abertas como as papoulas de California e a maravalla, así como a milfollas.^[4]

Insectos beneficiosos

Outras especies de Alticini son beneficiosas, alimentándose de malas herbas e plantas molestas similares. Unhas poucas especies foron introducidas en varios lugares como axentes de control biolóxico contra algunhas malas herbas. Un exemplo importante é o seu uso no control da Euphorbia virgata, unha mala herba invasiva nos Estados Unidos de América. Ten un látex tóxico e evítana xeralmente os herbívoros. Os Alticini do xénero Aphthona foron introducidos con éxito para controlar esta planta.

Xéneros seleccionados

Esta lista de xéneros non é completa. É tamén parcialmente a do ITIS e podería incluír xéneros que outras fontes sitúan noutros grupos.

Acallepitrix J.Bechyné, 1956
Acrocyum Jacoby, 1885
Afroaltica Biondi & D'Alessandro, 2007
Agasicles Jacoby, 1904
Altica Geoffroy, 1762
Andersonoplatus Linzmeier & Konstantinov, 2018^[5]
Anthobiodes Weise, 1887
Aphthona Chevrolat en Dejean, 1836
Aphthonoides Jacoby, 1885
Apteropeda Chevrolat en Dejean, 1836
Argopistes Motschulsky, 1860
Argopus Fischer von Waldheim, 1824
Arrhenocoela Foudras, 1861
Asphaera Duponchel & Chevrolat, 1842
Aulacothorax Boheman, 1858
Batophila Foudras, 1860
Blepharida Chevrolat en Dejean, 1836
Capraita J.Bechyné, 1957
Cerataltica Crotch, 1873
Chaetocnema Stephens, 1831
Cornulactica Bechyné, 1955
Crepidodera Chevrolat en Dejean, 1836
†Crepidocnema Moskeyko et al., 2010^[6]
Derocrepis Weise, 1886
Dibolia Latreille, 1829
Disonycha Chevrolat en Dejean, 1836
Distigmoptera Blake, 1943
Dysphenges Horn, 1894
Epitrix Foudras en Mulsant, 1859
Glenidion H.Clark, 1860
Glyptina J.L.LeConte, 1859
Hemiglyptus Horn, 1889
Hemiphrynus Horn, 1889
Hermaeophaga Foudras, 1860
Heyrovskya Madar & Madar, 1968
Hippuriphila Foudras en Mulsant, 1859
Hornaltica Barber, 1941
Kashmirobia Konstantinov & Prathapan, 2006
Kuschelina J.Bechyné, 1951
Lanka Maulik, 1926
Longitarsus Berthold, 1827
Luperaltica Crotch, 1873
Lupraea Jacoby, 1885
Lysathia J.Bechyné, 1957
Lythraria Bedel, 1897
Mantura Stephens, 1831
Margaridisa J.Bechyné, 1958
Minota Kutschera, 1859
Mniophila Stephens, 1831
Mniophilosoma Wollaston, 1854
Monomacra Chevrolat en Dejean, 1836
Neocrepidodera Heikertinger, 1911
Nesaecrepida Blake, 1964
Nisotra Baly, 1864
Ochrosis Foudras, 1861
Oedionychis Latreille, 1829
Omophoita Chevrolat en Dejean, 1836
Orestia Chevrolat en Dejean, 1836
Pachyonychis H.Clark, 1860
Pachyonychus F.E.Melsheimer, 1847
Palaeothona Jacoby, 1885
Parchicola J.Bechyné e B.Springlová de Bechyné, 1975
Phydanis Horn, 1889
Phyllotreta Chevrolat en Dejean, 1836
Podagrica Chevrolat en Dejean, 1836
Pseudodibolia Jacoby, 1891
Pseudolampsis Horn, 1889
Pseudorthygia Csiki en Heikertinger e Csiki, 1940
Psylliodes Berthold, 1827
Sphaeroderma Stephens, 1831
Strabala Chevrolat en Dejean, 1836
Syphrea Baly, 1876
Systena Chevrolat en Dejean, 1836
Trichaltica Harold, 1876
Ugandaltica D'Alessandro & Biondi, 2018^[7]

Apteropeda orbiculata
Argopistes coccinelliformis entre danos causados pola alimentación na planta Osmanthus × fortunei
Batophila rubi
Crepidodera aurata
Podagrica fuscicornis
Altica lythri. Nótese os grosos fémures das patas traseiras
Omophoita cyanipennis

Notas

↑ Squire, David (2007). The garden pests & diseases specialist : the essential guide to identifying and controlling pests and diseases of ornamentals, vegetables and fruits. London: New Holland. p. 35. ISBN 978-1-84537-485-3. OCLC 144580994.
↑ "Garden Toad's Companion Plants". Arquivado dende o orixinal o 2014-07-01.
↑ 5 Secrets to Vegetable Garden, Companion Planting Revealed
↑ "Alys Fowler: flea beetle". The Guardian (en inglés). 2013-04-06. Consultado o 2022-05-16.
↑ Linzmeier, Adelita M.; Konstantinov, Alexander S. (2018). "Andersonoplatus, a new, remarkable leaf litter inhabiting genus of Monoplatina (Coleoptera, Chrysomelidae, Galerucinae, Alticini)". ZooKeys (744): 79–138. PMC 5904521. PMID 29670446. doi:10.3897/zookeys.744.22766.
↑ Moseyko, Alexey G.; Kirejtshuk, Alexander G.; Nel, Andre (2010). "New genera and new species of leaf beetles (Coleoptera: Polyphaga: Chrysomelidae) from Lowermost Eocene French amber". Annales de la Société Entomologique de France. Nouvelle Série 46 (1–2): 116–123. doi:10.1080/00379271.2010.10697645.
↑ D'Alessandro, Paola; Biondi, Maurizio (2018). "Ugandaltica gen. n., a tiny flea beetle from the forest canopy in Central Africa (Coleoptera, Chrysomelidae, Galerucinae, Alticini)". ZooKeys (746): 123–136. PMC 5904385. PMID 29674899. doi:10.3897/zookeys.746.23637. Consultado o 3 April 2018.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Descrición dos Alticini na Universidade de Kansas
The Handbook of Palearctic Flea Beetles - identificación dos xéneros do Paleártico, xunto coa morfoloxía, información das plantas hóspedes e referencias na literatura
"Flea Beetles" Arquivado 23 de setembro de 2015 en Wayback Machine. de W.S. Cranshaw, profesor entomólogo da Extensión da Universidade do Estado de Colorado

[1] Squire, David (2007). The garden pests & diseases specialist : the essential guide to identifying and controlling pests and diseases of ornamentals, vegetables and fruits. London: New Holland. p. 35. ISBN 978-1-84537-485-3. OCLC 144580994.

[2] "Garden Toad's Companion Plants". Arquivado dende o orixinal o 2014-07-01.

[3] 5 Secrets to Vegetable Garden, Companion Planting Revealed

[4] "Alys Fowler: flea beetle". The Guardian (en inglés). 2013-04-06. Consultado o 2022-05-16.

[Linzmeier2018-5] Linzmeier, Adelita M.; Konstantinov, Alexander S. (2018). "Andersonoplatus, a new, remarkable leaf litter inhabiting genus of Monoplatina (Coleoptera, Chrysomelidae, Galerucinae, Alticini)". ZooKeys (744): 79–138. PMC 5904521. PMID 29670446. doi:10.3897/zookeys.744.22766.

[Moseyko2010-6] Moseyko, Alexey G.; Kirejtshuk, Alexander G.; Nel, Andre (2010). "New genera and new species of leaf beetles (Coleoptera: Polyphaga: Chrysomelidae) from Lowermost Eocene French amber". Annales de la Société Entomologique de France. Nouvelle Série 46 (1–2): 116–123. doi:10.1080/00379271.2010.10697645.

[7] D'Alessandro, Paola; Biondi, Maurizio (2018). "Ugandaltica gen. n., a tiny flea beetle from the forest canopy in Central Africa (Coleoptera, Chrysomelidae, Galerucinae, Alticini)". ZooKeys (746): 123–136. PMC 5904385. PMID 29674899. doi:10.3897/zookeys.746.23637. Consultado o 3 April 2018.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]