Karl Friedrich Schinkel

Karl Friedrich Schinkel
	;
Biografía
Nacemento	13 de marzo de 1781 ; Neuruppin, Alemaña
Morte	9 de outubro de 1841 (60 anos); Berlín (Prusia)
Lugar de sepultura	cemiterio de Dorotheenstadt
Educación	Bauakademie (en) (1799–); Evangelisches Gymnasium zum Grauen Kloster (en)
Actividade
Campo de traballo	Arquitectura
Ocupación	arquitecto, artista gráfico, debuxante, deseñador, Mestre de obras, urbanista, profesor universitario, pintor, deseñador de mobles
Período de actividade	1800 - 1840
Membro de	Academia Real de Artes da Suécia (pt) (1840–); Academia de Artes da Rússia (pt) (1838–); Academia de Belas-Artes de Viena (pt) (1836–); Royal Institute of British Architects (pt) (1835–); Academia Nacional de Desenho (pt) (1834–); Academia de São Lucas (pt) (1825–); Academia de Belas Artes (1823–); Prussian Academy of Arts (en) (1811–); Instituto Arqueolóxico Alemán
Movemento	Arquitetura neogrega (pt)
Profesores	Friedrich Gilly (pt) e David Gilly (pt)
Alumnos	Ludwig Persius (pt) , Ditlev Martens (pt) e Adolph Lohse (pt)
Influencias	David Gilly (pt)
Obra
	Obras destacables Palácio de Glienicke (pt) ; (1813) Cruz de Ferro; (década de 1820) Neuer Pavillon (en) ; (1821) Konzerthaus Berlin (en) ; (1824) Schlossbrücke (en) ; (1826) Palácio de Charlottenhof (pt) ; (1835) Elisabethkirche (en) ; (1835) Alte Nazarethkirche (Berlin-Wedding) (en) ;
Familia
Cónxuxe	Susanne Schinkel (1809–)
Fillos	Elisabeth von Wolzogen
Pai	Johann Christoph Schinkel
Premios
	(1840) comendador da Orde de Dannebrog; (1839) Knight Officer of the Order of the Polar Star (en) ; (6 de xuño de 1838) Orde do Falcón Branco; (1836) Order of the Red Eagle 2nd Class (en) ; (1836) Commander of the Order of the Redeemer (en) ; (1821) Order of the Red Eagle 3rd Class (en) ;
Descrito pola fonte	Nordisk familjebok; Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Шинкель Карл Фридрих); Allgemeine Deutsche Biographie (pt)

Karl Friedrich Schinkel, nado en Neuruppin o 13 de marzo de 1781 e finado en Berlín o 9 de outubro de 1841, foi un arquitecto e pintor alemán.

Schinkel foi o arquitecto máis destacado do neoclasicismo en Alemaña,^[1] sendo un dos artífices da cidade de Berlín no seu período prusiano.^[2] Como xefe do departamento de obras o estado prusiano e arquitecto da familia real, deseñou a maioría dos edificios importantes da época en Berlín.^[3] As súas obras e proxectos exerceron unha notable influencia en numerosos arquitectos do movemento moderno.^[1]

Traxectoria

Marie Schinkel, debuxada polo seu pai Friedrich Schinkel.

Naceu en 1781 en Neuruppin (Brandeburgo), fillo dun superintendente militar no Margraviato de Brandeburgo falecido en 1784, tras un grande incendio que arrasou a cidade e queimou a casa familiar. A súa nai, decidida a proporcionar unha boa educación aos seus fillos, trasladouse a Berlín en 1794, asistindo nesa cidade ao instituto de ensino medio "Zum Grauen Kloster". Aos dezaseis anos de idade, durante a exposición da Escola de Arquitectura de Berlín en 1797, descubriu un esbozo para un monumento a Frederico o Grande, realizado polo arquitecto Friedrich Gilly, tralo que decidiu converterse en arquitecto. Tras abandonar o instituto, fíxose pupilo do arquitecto David Gilly, pai de Friedrich Gilly, que fundara unha academia privada de arquitectura. Alí trabou amizade coa famlia Gilly.^[4]

En 1799 incorporouse á Escola Xeral de Construción, que constituía a Academia de Arquitectura recentemente creada. Un ano despois faleceron a súa nai e Friedrich Gilly e Schinkel decidiu executar os proxectos do seu amigo.

Cando chegou á maioría de idade en 1803 emprendeu unha viaxe por Europa en que percorreu Bohemia, Austria, Italia e Francia.^[4] Durante esta viaxe desenvolveu a súa actividade como debuxante e iniciou a súa actividade como pintor. Ao regresar a Berlín, en 1805, comezou a traballar como pintor.

En 1810, durante unha exposición de arte en Berlín viu o cadro "Monxe no mar" de Caspar David Friedrich e pensou que el, como pintor, nunca alcanzaría a realizar unha obra mestra semellante, polo que decidiu regresar á arquitectura. Nese mesmo ano foi nomeado funcionario de construcións e en 1815 membro da Deputación Técnica de Construcións.

Trala derrota de Napoleón Bonaparte, Schinkel foi supervisor do departamento de obras públicas,^[1] onde era responsable non só da reforma da cidade de Berlín para convertela na capital de Prusia, senón tamén de supervisar os proxectos nos territorios onde o reino se expandira, Renania e Königsberg.

En 1839, Schinkel sufriu os primeiros síntomas de parálise e ao ano seguinte padeceu un accidente cerebrovascular e tivo unha perda de coñecemento case permanente.^[5] Morreu o 9 de outubro de 1841 e os seus restos están sepultados no cemiterio Dorotheenstädtischen Friedhof da capital alemá.^[6]

Obra

Pasou por varios estilos e pola etapa romántica. Na súa etapa máis frutífera volveuse cara á arte grega en lugar do estilo imperial romano para afastarse do estilo ao que eran proclives os ocupantes franceses. Foi ademais un notable defensor do estilo neogrego.

Berlín

Só a partir de 1816 Schinkel puido acometer funcións arquitectónicas concretas. Os seus edificios máis famosos localízanse en Berlín e nos seus arredores, como o Neue Wache (1816-1818), o Schauspielhaus (1819-1821), o Gendarmenmarkt, que substituíu un anterior teatro que foi destruído polo lume en 1817, e o Altes Museum na Illa dos Museos (1823-1830), que influíu noutros arquitectos, como Robert Smirke, James Gandon e William Wilkins.

Máis tarde, Schinkel moveuse do clasicismo para asumir o neogótico coa igrexa de Friedrichswerder (1824-1831).

O seu edificio máis innovador foi a Bauakademie (Academia de Arquitectura de Berlín) (1832-1836), que evitou as convencións historicistas e que parece sinalar o camiño a unha liña de arquitectura "moderna" que só chegou a ser prominente en Alemaña a comezos do século XX.

Obra non construída

Schinkel é moito máis coñecido polos seus traballos teóricos e os seus debuxos de arquitectura que pola súa relativamente escasa obra, xa que moi poucos dos seus esbozos chegaron a ser construídos.

Os seus méritos aprécianse nos seus deseños non executados para a transformación da Acrópole de Atenas nun palacio para o novo reino de Grecia ou polo irrealizado palacio de Orianda na península de Crimea. Estes e outros deseños foron recompilados en Sammlung architektonischer Entwürfe ("Colección de proxectos arquitectónicos") (1820-1837), catálogo que contén obras construídas e proxectos, proxectos alternativos, plantas, alzados e seccións, perspectivas de interiores e de vías públicas, detalles arquitectónicos e xardíns, proxectos de monumentos, pontes, mobles, ornamentos e obxectos de artesanía.

Deseño

Schinkel deseñou a medalla de Prusia e posteriormente de Alemaña, a famosa Cruz de Ferro. Tamén exerceu a profesión de escenógrafo de obras de teatro e ópera, realizando un palacio neoexipcio para a Raíña da Noite nunha produción de Die Zauberflöte en 1815.^[1]

Galería de imaxes

Pinturas
Catedral gótica xunto á auga
Escenario para Die Zauberflöte, de Mozart
Alegoría de Christian Peter Wilhelm Beuth e a renovación industrial de Prusia
Cidade medieval xunto a un río
Arco de roca
Vista do Mont Blanc
Mañá

Obras arquitectónicas
Konzerthaus, Berlín
Altes Museum, Berlín.
Friedrichswerdersche Kirche
Potsdam Nikolaikirche
Capela Alexander Nevsky, Peterhof, Rusia
Castelo de Stolzenfels
Academia de arquitectura de Berlín

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 "Biografía de Karl Friedrich Schinkel". epdlp. Consultado o 9 de setembro de 2010.
↑ "Berlin: The City as Body The City as Metaphor. Image Galleries: Karl Friedrich Schinkel". web.stanford.edu (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 26 de maio de 2017. Consultado o 29 de novembro de 2018.
↑ "Arquitectura en Alemania: del Absolutismo a la ascensión prusiana". Deutsche Welle 08.06.2007. 2007. Consultado o 6 de novembro de 2007.
↑ ^4,0 ^4,1 "Karl Friedrich Schinkel". H Kliczkowski. Consultado o 9 de setembro de 2010.
↑ "SoloArquitectura". Solo arquitectura. Consultado o 9 de setembro de 2010.
↑ "Dorotheenstädtischer und Französischer Friedhof" (en alemán). Berlin Tourismus. Arquivado dende o orixinal o 19 de setembro de 2010. Consultado o 9 de setembro de 2010.

Véxase tamén

Bibliografía

John Zukowsky (editor): Karl Friedrich Schinkel 1781 - 1841: the drama of architecture. Con artigos de Kurt W. Forster e Wolfgang Pehnt, ISBN 0-86559-105-9.
Jörg Trempler: Schinkels Motive. Matthes & Seitz, Berlín 2007, ISBN 978-3-88221-866-4.
Christoph Werner: Schloss am Strom. Die Geschichte vom Leben und Sterben des Baumeisters Karl Friedrich Schinkel. Bertuch-Verlag, Weimar 2004, ISBN 3-937601-11-2.
Christoph von Wolzogen: Karl Friedrich Schinkel: Unter dem bestirnten Himmel. Biographie. Edition Fichter, Frankfurt 2016, ISBN 978-3-943856-33-0.

Outros artigos

Ligazóns externas

Carter, Rand. "Karl Friedrich Schinkel, The Last Great Architect".
Colección de debuxos orixinais das súas obras arquitectónicas.
Amigos de Schinkel (en inglés).

[epdlp-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 "Biografía de Karl Friedrich Schinkel". epdlp. Consultado o 9 de setembro de 2010.

[2] "Berlin: The City as Body The City as Metaphor. Image Galleries: Karl Friedrich Schinkel". web.stanford.edu (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 26 de maio de 2017. Consultado o 29 de novembro de 2018.

[3] "Arquitectura en Alemania: del Absolutismo a la ascensión prusiana". Deutsche Welle 08.06.2007. 2007. Consultado o 6 de novembro de 2007.

[HK-4] 4,0 ^4,1 "Karl Friedrich Schinkel". H Kliczkowski. Consultado o 9 de setembro de 2010.

[5] "SoloArquitectura". Solo arquitectura. Consultado o 9 de setembro de 2010.

[6] "Dorotheenstädtischer und Französischer Friedhof" (en alemán). Berlin Tourismus. Arquivado dende o orixinal o 19 de setembro de 2010. Consultado o 9 de setembro de 2010.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]