Jump to content

alligo

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈal.ligoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: al·li·gō — morphologica: al-lig-o

Formae aliae

[+/-]

Notatio

[+/-]
ad + ligo

Verbum transitivum

[+/-]

allĭg|ō, -āre, -āvī, -ātum

  1. Ligare ad aliquid.

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
allig- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. alligō alligem   alligābam alligārem alligābō  
II. sing. alligās alligēs alligā! alligābās alligārēs alligābis alligātō!
III. sing. alligat alliget   alligābat alligāret alligābit alligātō!
I. plur. alligāmus alligēmus   alligābāmus alligārēmus alligābimus  
II. plur. alligātis alligētis alligāte! alligābātis alligārētis alligābitis alligātōte!
III. plur. alligant alligent   alligābant alligārent alligābunt alligantō!
Thema Vox passiva
allig- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. alligor alliger   alligābar alligārer alligābor  
II. sing. alligāris alligēris alligāre! alligābāris alligārēris alligāberis alligātor!
III. sing. alligātur alligētur   alligābātur alligārētur alligābitur alligātor!
I. plur. alligāmur alligēmur   alligābāmur alligārēmur alligābimur  
II. plur. alligāminī alligēminī alligāminī! alligābāminī alligārēminī alligābiminī
III. plur. alligantur alligentur   alligābantur alligārentur alligābuntur alligantor!
Thema Vox activa
alligāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. alligāvī alligāverim alligāveram alligāvissem alligāverō
II. sing. alligāvistī alligāveris alligāverās alligāvissēs alligāveris
III. sing. alligāvit alligāverit alligāverat alligāvisset alligāverit
I. plur. alligāvimus alligāverimus alligāverāmus alligāvissēmus alligāverimus
II. plur. alligāvistis alligāveritis alligāverātis alligāvissētis alligāveritis
III. plur. alligāvērunt alligāverint alligāverant alligāvissent alligāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
alligāre alligāvisse alligātūrum,
-am, -um esse
alligāns   alligātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
alligārī alligātum,
-am, -um esse
alligātum īrī   alligātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
alligandī alligandus, -a, -um alligātum alligātū

Dictiones collatae

[+/-]

Composita

Dictiones derivatae

[+/-]

Composita

Translationes

[+/-]
Ligare ad aliquiddilatare ▼
Ligare ad aliquidcollabi ▲

Loci

[+/-]
Lucius Annaeus Seneca -3/+65 Petronius Arbiter ca. 14-66
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Sed ne te per circumitus traham, aliorum quidem opiniones praeteribo — nam et enumerare illas longum est et coarguere. Nostram accipe. Nostram autem eum dico, non alligo me ad unum aliquem ex Stoicis proceribus; est et mihi censendi ius. —De vita beata Senecae [1][2]

saec. I.

  • Postquam lustravi oculis totam urbem, in cellulam redii, osculisque tandem bona fide exactis alligo artissimis complexibus puerum fruorque votis usque ad invidiam felicibus. —Satyricon T. Petronii Arbitri [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - De vita beata. (The Latin Library):  III, versus 2 — alligo
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: alligo.
  3. 3.0 3.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. XI. — alligo