Jump to content

diruendum

E Victionario

Discretiva

diruendum dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
dīruendum
activa gerundium­ accusativo dīruō (dīruere)
Forma Modus flexurae originis
dīruendum casus accusativus singularis · genus masculinum gerundivi dīruendus
dīruendum casus nominativus singularis · genus neutrum gerundivi dīruendus
dīruendum casus accusativus singularis · genus neutrum gerundivi dīruendus
dīruendum casus vocativus singularis · genus neutrum gerundivi dīruendus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /diːruˈendum/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·ru·en·dum — morphologica: di-ru-end-um

Usus

[+/-]
Latinitas nova
  • Infra dimidium annum omnes muros et carbonaria civitatis, et Roccae Tusculani, et suburbiorum dabitis nobis ad diruendum, quos et quae nunquam reficietis, nec refici facietis in vita vestra: retentis et salvis tam vobis quam successoribus vestris, et Romanae Ecclesiae, omnibus possessionibus, tenimentis et pertinentiis eiusdem Tusculani intus et extra, cum hominibus rebusque eorum. —Concordia auctoris “Senatus populusque Romani” nominatus.