Jump to content

erra

E Victionario

Discretiva

erra dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

errā

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
errā secunda singularis praesens activa imperativus errō (errāre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈerraː/(classice)
Syllabificatio phonetica: er·rā — morphologica: err-a

erra

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
erra tertia singularis perfectum activa indicativus errer
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [ɛˈʁa\]
Syllabificatio phonetica: er·ra — morphologica: err-a

erra

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
erra tertia singularis praesens activa indicativus errar
erra secunda singularis praesens affirmativa imperativus errar
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [ˈera]
Syllabificatio phonetica: er·ra — morphologica: err-a

erra

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
erra secunda singularis
activa imperativus errare
erra tertia singularis praesens activa indicativus errare
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈɛrra/
Syllabificatio phonetica: er·ra — morphologica: err-a

erra

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
erra tertia singularis praesens activa indicativus errar
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [ˈeʁɜ](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: er·ra — morphologica: err-a