plorabatur
Discretiva
|
plorabatur dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| plōrābātur | tertia singularis | imperfectum | passiva | indicativus | plōrō (plōrāre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ploːraːˈbaːtur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: plō·rā·bā·tur — morphologica: plor-abatur
Usus
[+/-]- Sic toto plangebatur littore, sic ab omni plorabatur populo astante. —Encomium Auctoris incerti. Liber secundus.