Naar inhoud springen

weggaon

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

weggaon (Nederlands: weggaan)

Varrejasie
Verveuging

geit weg, góng weg, weggegange


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich gaon weg mer ich gaon weg det ich weggaon ich bön weggegange
IPA /ɪʝ ɣɒ̀:n 'wæç/ /mær‿ɪ̽ʝ ɣɒ̀:n 'wæç/ /dæd‿ɪ̽ʝ wæɣ̊ɒ̀:n/ /ɪʝ bœ̀n wæɣ̊əɣáŋə/

weggaon /wæɣ̊ɒ́:n/

  1. (ergatief) örges anges haer gaon, zich begaeven inne richting eweg vanne rifferensieplaats
    Gank toch eweg!
  2. (ergatief) oetsjeie te bestaon
  3. (synoniem) (euverdrechtelik) anger waord veur heile
    Die verkaadjigheid is mich flot weggegange.
  4. (synoniem) anger waord veur verdwiene
Raod

Bie de sjeibaar vörm wuuert "weg" dökker vervange door "eweg".

Aafbraeking
  • weg-gaon
Variaasje
Synonieme
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • van emes weggaon: einziejig 'n relaasje injige
    Det is erg det die vrouw zoea van 'm eweg is gegange.

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif weggaon weggeis weggeit
weggeitj
weggaon weggaontj weggaon weggaondje
weggäöndje
IPA /wæɣ̊ɒ̀:n/ /wæʝ̊ɛ́i̯s/ /wæʝ̊ɛ́i̯z/ /wæʝ̊ɛ́i̯t/
/wæʝ̊ɛ́i̯c/
/wæʝ̊ɛ́i̯d/
/wæʝ̊ɛ́i̯ɟ/
/wæɣ̊ɒ́:n/ /wæɣ̊ɒ̀:ɲ̊c/ /wæɣ̊ɒ̀:ɲɟ/ /wæɣ̊ɒ́:n/ /wæɣ̊ɒ̀:ɲɟə/
/wæʝ̊œ̀:ɲɟə/
vergangen tied sjrif weggóng
wegging
weggank
weggóngs
weggings
wegganks
weggóng
wegging
weggank
weggónge
wegginge
weggóngen
weggingen
weggóng
weggóngk
wegging
weggónge
wegginge
weggóngen
weggingen
weggegange weggegangen
IPA /wæɣ̊ʊ̀ŋ/
/wæʝ̊ɪ̀ŋ/
/wæɣ̊áŋ̊k/
/wæɣ̊ʊ̀ŋ/
/wæʝ̊ɪ̀ŋ/
/wæɣ̊áŋg/
/wæɣ̊ʊ̀ŋ̊s/
/wæʝ̊ɪ̀ŋ̊s/
/wæɣ̊áŋ̊ks/
/wæɣ̊ʊ̀ŋz/
/wæʝ̊ɪ̀ŋz/
/wæɣ̊áŋgz/
/wæɣ̊ʊ̀ŋ/
/wæʝ̊ɪ̀ŋ/
/wæɣ̊áŋ̊k/
/wæɣ̊ʊ̀ŋ/
/wæʝ̊ɪ̀ŋ/
/wæɣ̊áŋg/
/wæɣ̊ʊ́ŋə/
/wæʝ̊ɪ̀ŋe/
/wæɣ̊ʊ́ŋən/
/wæʝ̊ɪ̀ŋen/
/wæɣ̊ʊ̀ŋ/
/wæɣ̊ʊ̀ŋg/
/wæʝ̊ɪ̀ŋ/
/wæɣ̊ʊ́ŋə/
/wæʝ̊ɪ̀ŋe/
/wæɣ̊ʊ́ŋən/
/wæʝ̊ɪ̀ŋen/
/wæɣ̊əɣáŋə/ /wæɣ̊əɣáŋən/
gebi-jjendje wies sjrif gank weg! gaone-v'r weg gaontj weg!
gaotj weg!
IPA /ɣáŋg wæç/ /ɣáŋg wæʝ̊/ /ɣɒ́:nəvər wæç/ /ɣɒ́:nəvər wæʝ̊/ /ɣɒ̀:ɲɟ wæç/
/ɣɒ̀:ɟ wæç/
/ɣɒ̀:ɲɟ wæʝ̊/
/ɣɒ̀:ɟ wæʝ̊/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif weggaon weggegenks ó weggaon weggaonentaere weggaonentaeren weggegaon
IPA /wæɣ̊ɒ́:n/ /wæɣ̊əʝǽŋ̊ks/ /wæɣ̊əʝǽŋgz/ /wæɣ̊ɒ́:n/ /wæɣ̊ɒ́:nən̥'tɛ̀:re/ /wæɣ̊ɒ́:nən̥'tɛ̀:ren/ /wæɣ̊əɣɒ́:n/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

weggaon ó /wæɣ̊ɒ́:n/

  1. (gerundium) gerundium II van weggaon
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • weg-gaon

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif weggaon
IPA /wæɣ̊ɒ́:n/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif weggaon
IPA /wæɣ̊ɒ́:n/


In anger spraoke

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

weggaon /wæɣ̊ɒ̀:n/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van weggaon
Aafbraeking
  • weg-gaon

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

weggaon /wæɣ̊ɒ́:n/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van weggaon
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van weggaon
Aafbraeking
  • weg-gaon