kawasan

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

kawasan (ejaan Jawi کاوسن)

1. Suatu tempat terbuka dengan batasan-batasan tertentu yang menjadi rujukan suatu perkara.

Etimologi

Daripada bahasa Jawa kawasan (ꦏꦮꦱꦤ꧀, “kawasan ditadbir”), daripada bahasa Sanskrit वश (vaśa, “kuasa, kawalan”).

Sebutan

• Kamus Dewan: ka·wa·san

Rujukan

• "kawasan" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "kawasan" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

kawasan

1. Suatu tempat terbuka dengan batasan-batasan tertentu yang menjadi rujukan suatu perkara.

Etimologi

Daripada bahasa Jawa kawasan (ꦏꦮꦱꦤ꧀, “kawasan ditadbir”), daripada bahasa Sanskrit वश (vaśa, “kuasa, kawalan”).

Sebutan

• Penyempangan: ka‧wa‧san

Rujukan

• "kawasan" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "kawasan" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.