Pergi ke kandungan

tua

Daripada Wikikamus

Bahasa Melayu

[sunting]

Takrifan

[sunting]

Kata sifat

[sunting]

tua (ejaan Jawi توا)

  1. Memiliki usia yang lama; telah hidup atau wujud dalam tempoh yang lama.
  2. Telah berkembang secara secukupnya bagi buah agar sesuai dimakan; masak.

Etimologi

[sunting]

Daripada tuha, daripada bahasa Melayik Purba *tuha, daripada bahasa Melayu-Chamik Purba *tuha, daripada bahasa Melayu-Sumbawa Purba *tuha, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *(ma-)tuqah, daripada bahasa Austronesia Purba *(ma-)tuqaS.

Sebutan

[sunting]

Pautan luar

[sunting]
  • "tua" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Iban

[sunting]

Takrifan

[sunting]

Kata ganti nama

[sunting]

tua

  1. kita

Lihat juga

[sunting]

Bahasa Indonesia

[sunting]

Takrifan

[sunting]

Kata sifat

[sunting]

tua

  1. Memiliki usia yang lama; telah hidup atau wujud dalam tempoh yang lama.
  2. Telah berkembang secara secukupnya bagi buah agar sesuai dimakan; masak.

Etimologi

[sunting]

Daripada bahasa Melayu tua, daripada tuha, daripada bahasa Melayik Purba *tuha, daripada bahasa Melayu-Chamik Purba *tuha, daripada bahasa Melayu-Sumbawa Purba *tuha, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *(ma-)tuqah, daripada bahasa Austronesia Purba *(ma-)tuqaS.

Sebutan

[sunting]

Pautan luar

[sunting]