tulang

Bahasa Melayu

Takrifan

tulang

1. Rangka tubuh binatang atau bahagian-bahagiannya, berwarna putih dan keras.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *tulaŋ (banding dengan bahasa Indonesia tulang), daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *tuqəlaŋ, *tuqəlan (banding dengan bahasa Bidayuh Bau turang, bahasa Chamorro to'lang, bahasa Bakung turang), daripada bahasa Austronesia Purba *CuqəlaN.

Sebutan

• Kamus Dewan: tu·lang
• AFA^(kekunci): /tulaŋ/
• Rima: -ulaŋ, -laŋ, -aŋ

• Audio (MY):

  (file)

Tulisan Jawi

تولڠ

Rujukan

• "tulang" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "tulang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.