कान
कान
नेपाली
पद वर्ग
[सम्पादन गर्नुहोस्]नाम
अर्थ
[सम्पादन गर्नुहोस्]ना॰ [सं॰ कर्ण ] १. ध्वनितरङ्ग वा शब्दलाई ग्रहण गर्ने शरीरको अङ्ग; शरीरको एक ज्ञानेन्द्रिय; श्रवणेन्द्रिय; कर्ण । २. कानका आकारको कुनै वस्तु (भाँडाबर्तनका कडा आदि) । ३. बाह्रखरीको एक मात्रा; आकार (ा॰; काननानी । ४. नाम्लाको पातामा बरियो छिराउन बनाइएको बीचमा प्वाल भएको दुईतिरको भाग । ~ उखेल्नु— टु॰ सास्ती दिनु । — कटुवा/कट्टु— वि॰ कान काटिएको वा चिरिएको; कनफट्टा; कनकट्टा; बुच्चे; कानचिरा । ~ काट्नु— टु॰ १. पक्कै हो भन्नु । (उदा॰— यो कुरो नभए मेरो कान काटिदेऊ) । २. सास्ती दिनु । ~ खानु— टु॰ झर्को लाग्नु । ~ खाने— वि॰ धेरै कराउने; चर्को; दिक्क लाग्ने । — चिरा— वि॰ कानकटुवा; कनफट्टा । ~ ढाक्ने— ना॰ कान छोप्ने वस्त्र; ओढ्ने । — ढुङ्ग्री— ना॰ महिलाहरूले कानमा लगाउने सुनको गहना ।
उदाहरण
[सम्पादन गर्नुहोस्]अनुवाद
[सम्पादन गर्नुहोस्]- अङ्ग्रेजी:Ear