pleite
- plei·te
- Leenwoord uit het Jiddisch, in de betekenis van ‘bijwoord van richting: Bargoens: weg’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1904 [1]
- Herkomst: Jiddisj [2]
pleite
pleite
- Het woord pleite staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pleite" herkend door:
| 90 % | van de Nederlanders; |
| 83 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ "pleite" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Stichting Hebreeuwse en Jiddisje woorden in het Nederlands
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- IPA: /ˈplaɪ̯tə/
- plei·te
| stellend | vergrotend | overtreffend |
|---|---|---|
| pleite |
- |
- |
| alle verbuigingsvormen | ||
pleite
Categorieën:
- Jiddisch-Hebreeuws in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 6
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Bijwoord in het Nederlands
- Bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 90 %
- Prevalentie Vlaanderen 83 %
- Woorden in het Duits
- Woorden in het Duits van lengte 6
- Woorden in het Duits met IPA-weergave
- Bijvoeglijk naamwoord in het Duits