ont

Niet te verwarren met: ont-

Faeröers

Zelfstandig naamwoord

ont v

1. (eendvogels) eend

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	ont	ontin	entur	enturnar
genitief	antar	antarinnar	anta	atanna
datief	ont	ontini	ontum	ontunum
accusatief	ont	ontina	entur	enturnar

Frans

Uitspraak

• IPA: /ɔ̃/

Werkwoord

ont

1. derde persoon meervoud tegenwoordige tijd van avoir