commune

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  commune    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• com·mu·ne

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘leefgemeenschap’ voor het eerst aangetroffen in 1824
• afgeleid van het Franse commune of Latijnse comunis (gemeenschappelijk) (met het voorvoegsel com-)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	commune	communes
verkleinwoord	communetje	communetjes

Zelfstandig naamwoord

de commune m

1. woongemeenschap en leefgemeenschap

   • in de zestiger jaren werd menige commune opgericht 

2. groep mensen die gezamenlijk de productiemiddelen bezitten en als eenheid bestuurd worden

   • de kibboets was een vorm van een commune 

Hyponiemen

• volkscommune

Vertalingen

    1.   

Duits: Kommune (de) v Engels: commune (en)

Frans: commune (fr) v Spaans: comuna (es) v

Bijvoeglijk naamwoord

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als bijvoeglijk naamwoord} commune

1. verbogen vorm van de stellende trap van commuun

Gangbaarheid

• Het woord commune staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "commune" herkend door:

92 %	van de Nederlanders;
90 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Frans

Uitspraak

• Geluid:  commune    (hulp, bestand)

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
commune	la commune	communes	les communes

Zelfstandig naamwoord

commune v

1. gemeente
2. gemeenschap, commune