corsage

Nederlands

vrouw met corsage

Uitspraak

• Geluid:  corsage    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• cor·sa·ge

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘versiersel op bovenstuk van japon’ voor het eerst aangetroffen in 1849
• afgeleid van het Franse 'corsage' (met het achtervoegsel -age)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	corsage	corsages
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de corsage v

1. een bloemstukje dat ter hoogte van de borst op de kleding wordt gedragen

   • Bij een bruiloft heeft de bruid een bruidsboeket en draagt de wederzijdse familie een corsage; de bruidegom heeft meestal een iets groter exemplaar. 

Vertalingen

    1.   

Frans: corsage (fr)

Gangbaarheid

• Het woord corsage staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "corsage" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
86 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.