ruchten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ruchten    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈrʏxtə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• ruch·ten

Woordherkomst en -opbouw

• [A] ww: afgeleid van  rucht zn  met het achtervoegsel -en
  • zn  rucht zn  met de uitgang -en
• [B] in het Hollands afgeleid van  ruigte zn  met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ruchten	ruchtte	gerucht
zwak -t	volledig	[A]

Werkwoord

[A] ruchten

1. inergatief (verouderd) hard geluid voortbrengen
2. overgankelijk (verouderd) bekend laten worden (ook heimelijk)

Synoniemen

• [1] roepen, schreeuwen, herrie schoppen
• [2] bekendmaken, laten uitlekken

Afgeleide begrippen

• gerucht, ruchtbaar

Zelfstandig naamwoord

de [A] rucht mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord rucht

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ruchten	ruchtte	gerucht
zwak -t	volledig	[B]

Werkwoord

[B] ruchten

1. inergatief onkruid verwijderen

Synoniemen

• wieden

Gangbaarheid

• Het woord 'ruchten' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.