Beekpunge
| Beekpunge | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Beekpunge | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Veronica beccabunga L. (1753) | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Beekpunge op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Beekpunge (Veronica beccabunga) is een plant uit de weegbreefamilie (Plantaginaceae). De stengel en het blad van deze waterminnende plant zijn kaal en iets vlezig.
De plant groeit in beken, sloten aan waterkanten en in vochtig akkerland. Het verspreidingsgebied bestaat uit vrijwel geheel Europa, het westen en noorden van Azië en ook in Noord-Afrika wordt de plant aangetroffen.
De bloempjes zijn blauw en 5-8 mm groot. Er zijn vier kroonblaadjes, waarvan de bovenste het grootste is. Verder zijn er vier kelkblaadjes en twee meeldraden. De beekpunge bloeit in langgesteelde, ijle trossen die in bloei staan tussen mei en september. De bloemtrossen groeien okselstandig, en bevatten twintig tot vijfentwintig bloemen per hoofdje.
Beekpunge draagt een 3-4 mm groot bolvormige doosvrucht die onbehaard is.
De 3,5-5 cm grote bladeren zijn kortgesteeld, eirond tot rond en tegenoverstaand. Het blad is enigszins vlezig en glanst. De plant kan volledig ondergedoken blijven, vooral in snelstromend water, de bladeren zijn dan slapper en langer. De plant is in de winter bladhoudend, de bladeren bevatten antvriesstoffen.
Gebruik
De wat scherp, ietwat bitter smakende bladeren werden vroeger wel gegeten, net als waterkers. In het noorden van Europa gebeurt dat nog steeds als onderdeel van salades. Overdaad schaadt echter: de bladeren en jonge scheuten bevatten diuretisch werkende stoffen.
Externe link
- {{{label}}} op SoortenBank.nl (gearchiveerd) (gebaseerd op de Heukels23, dit is de voorlaatste uitgave)
