Corfu (stad)

Oude stad Corfu
	Werelderfgoed cultuur
	Oude stad en de Oude Vesting
Land	Griekenland
UNESCO-regio	Europa en Noord-Amerika
Criteria	iv
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr.	978
Inschrijving	2007 (31e sessie)
	UNESCO-werelderfgoedlijst

**Corfu / Korfoe / Kerkyra**
Κέρκυρα
Gemeente in Griekenland
	;
Situering
Periferie	Ionische Eilanden
Coördinaten	39° 36′ NB, 19° 51′ OL
Algemeen
Oppervlakte	606,581 km²
Inwoners ; (2011)	101.080 ; (167 inw./km²)
Hoogte	0 tot 906 m
Politiek
Burgemeester	Kostas Nikolouzos (sinds 2014)
Overig
Postcode(s)	490 8x, 491 xx
Netnummer(s)	26610
Kenteken	KY
Website	(en) Gem. Corfu
Detailkaart
	Gemeentegrenzen 2011
Foto's
Portaal	Griekenland

Corfu (Grieks: Κέρκυρα, Kerkyra) is de hoofdplaats van het Griekse eiland Corfu. De gemeente (dimos) beslaat sinds 2011 het hele eiland. De stad dient ook als hoofdplaats voor het departement Corfu en voor periferie Ionische Eilanden. De stad met een inwoneraantal van 24.838 (2011) is een geliefde toeristische trekpleister en heeft een rol in de geschiedenis van de regio gespeeld sinds de 8e eeuw.

De stad wordt gedomineerd door twee vestingen: de Oude Vesting en de Nieuwe Vesting. Hieraan heeft het ook zijn bijnaam Kastropolis (stad van de kastelen) te danken. De oude binnenstad wordt gekenmerkt door vele smalle steegjes en langs de haven ligt een boulevard in Franse stijl. In 2007 werd de binnenstad ingeschreven op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Geschiedenis

Rond 590 v.Chr. werd in het antieke Corfu een tempel voor de godin Artemis gebouwd, waarvan nog maar weinig resten over zijn. Zo'n 300 jaar later werd Corfu de eerste Griekse stad die toegevoegd werd aan het Romeinse Rijk. In 1204 werd de stad toegevoegd aan de Republiek Venetië na een oorlog met het Byzantijnse Rijk. Tijdens de Venetiaanse heerschappij werd de stad drie keer door de Ottomanen aangevallen: in 1537, in 1571 en in 1716. Al deze aanvallen werden afgeslagen. Na het eerste beleg werd de Nieuwe Vesting gebouwd, als versterking voor de reeds bestaande Oude Vesting.

Bij het teloorgaan van de Republiek Venetië werden de Ionische eilanden geannexeerd door de Eerste Franse Republiek en Corfu werd hoofdstad van het departement Corcyre. In 1798 probeerde het Ottomaanse Rijk weer Corfu te veroveren, wat met de steun van het Keizerrijk Rusland deze keer wel lukte. De Ionische Eilanden werden een protectoraat van het Ottomaanse Rijk onder de naam Republiek van de Zeven Eilanden, waarvan Corfu de hoofdstad werd. In 1807 kwamen de stad weer onder Franse heerschappij, als deel van de Illyrische Provincies. Deze keer was Corfu niet de hoofdstad maar Ljubljana.

In 1815 werd door het Congres van Wenen de Verenigde Staten van de Ionische Eilanden opgericht, een Brits protectoraat. Corfu werd terug de titel van hoofdstad verleend. Negen jaar later, in 1824, werd door de Britten de Ionische Academie opgericht, de voorloper van de Ionische Universiteit. In 1846 werd het gehele eiland Corfu vreedzaam ingelijfd door Griekenland. Een deel van de fortificaties die op het eiland aanwezig waren werden toen door de Britten terug afgebroken, zoals afgesproken met de Grieken.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwam Corfu eerst onder Italiaanse bezetting en daarna onder Duitse. Tijdens de Duitse heerschappij werd het merendeel van de Joden van het eiland gedeporteerd in het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau, slechts 120 van de 1800 gedeporteerde Korfiotische Joden keerden terug. Het eiland werd bevrijd door de Britse troepen. In 2007 werd de oude binnenstad uitgeroepen tot Unesco werelderfgoed.

Geografie

Stadsdelen

De stadsdelen van Corfu zijn:

Paleòpolis
Nèo Froùrio
Paleò Froùrio-Aghios Geòrgios
Faliraki
Aghios Vlàsios-Old Port
New Port
Platytèra
Sarròko-Kostèlla
Menekràtous
Anàlipsi
Aghia Triàs
Neràtsicha
Anemòmylos-Aghios Iàsson
Figarèto-Kardàki
Stratià
Kyrà Chrysikoù

Aghios Spyridon
Spianàda-Listòn
Aghios Antònios
Aghios Iàkovos
Mandràki
Aghios Ioànnis
Garitsa
Kanòni
Kanàlia
Alepoù
Potamòs
Kontòkali
Evropoùloi
Gouvià
Kommèno
Templòni

Gemeentelijke herindeling (2011)

Corfu / Korfoe^[2] is sedert 2011 een fusiegemeente (dimos) in de Griekse bestuurlijke regio (periferia) Ionische Eilanden.

De vijftien deelgemeenten (dimotiki enotita) zijn:^[3]

Agios Georgios (Αγιος Γεώργιος)
Achilleio (Αχίλλειο)
Ereikoussa (Ερείκουσσα)
Esperies (Εσπερίες)
Faiakes (Φαίακες)
Kassopaia (Κασσωπαία)
Corfu (Κέρκυρα)
Korissia (Κορισσία)

Lefkimmi (Λευκίμμη)
Mathraki (Μαθράκι)
Meliteieis (Μελιτειείς)
Othonoi (Οθωνοί)
Palaiokastritsa (Παλαιοκαστρίτσα)
Parelioi (Παρέλιοι)
Thinali (Θινάλι)

Bezienswaardigheden

Burgerlijke bouwwerken

De Nieuwe Vesting: Het nieuwe fort, gelegen op de Sint-Marcusheuvel, werd gebouwd na de mislukte belegering van Corfu door de Ottomanen in 1537 als extra versterking voor de stad.
De Oude Vesting: Op een schiereiland voor de stad ligt de oude vesting. Het bouwwerk werd door de Byzantijnen en de Venetiërs versterkt en uitgebreid.
Het Paleis van Sint-Michaël en Sint-George: Aan de noordzijde van het Spianadaplein ligt het paleis van Sint-Michaël en Sint-Joris, een voormalige koninklijke residentie die nu het museum voor Aziatische kunst herbergt.
Het Spianadaplein: Het Spianadaplein of Esplanade is het grootste plein van Griekenland, gelegen voor de Oude Vesting. Aan de kant van de oude stad bevindt zich een esplanade gebouwd in Franse stijl.
Het stadhuis van Corfu: Vroeger het Nobile Teatro di San Giacomo di Corfù, een theater.

Religieuze bouwwerken

Antivouniotissakerk: Deze kerk is de oudste kerk van Corfu en stamt uit de 15e eeuw. Hier valt Byzantijnse kunst te bewonderen.
De Sint-Spyridonkerk: De Sint-Spyridonkerk is de meest bekende kerk van het eiland en heeft de grootste klokkentoren van de Ionische eilanden. Het 16e-eeuwse bouwwerk bevat de stoffelijke resten van de heilige Spyridon, aan wie de kerk is gewijd.

Musea

Archeologisch Museum
Museum voor Aziatische Kunst
Papiergeldmuseum
Servisch Museum

Politiek

Burgemeesters

Tot 1866 had Corfu geen burgemeesters. Deze lijst toont bijgevolg de personen die de functie bekleedden vanaf 1866:

Nikolaos V. Manesis (1866–1870)
Christodoulos M. Kiriakis (1870–1879)
Georgios Theotokis (1879–1885)
Ioannis Padovas (1885-1887)
Michael Theotokis (1887–1895)
Angelos Psoroulas (1895–1899)
Dimitrios Kollas (1899–1911)
Ioannis Mavrogiannis (1914–1925)
Spiridon Kollas (1925–1951)
Stamatios Desyllas (1951–1955)
Maria Desylla-Kapodistria (1956–1959), eerste vrouwelijke burgemeester van Griekenland

Panagiotis Zafiropoulos (1959–1964)
Spyros Rath (1964–1967)
Konstantinos Alexopoulos (1974–1975)
Spyros Rath (1975–1978)
Ioannis Kourkoulos (1979–1990)
Chrisanthos Sarlis (1991–2002)
Alexandros Mastoras (2003–2006)
Sotirios Micallef (2007–2010)
Ioannis Trepeklis (2011–2014)
Kostas Nikolouzos (2014–heden)

Geboren in Corfu

Prins Philip (1921-2021), prins-gemaal van het Verenigd Koninkrijk, echtgenoot van koningin Elizabeth II

Verkeer en vervoer

De stad is per boot te bereiken vanuit Brindisi, Igoemenitsa, Patras en Sarandë in de tegenoverliggende Albanese prefectuur Vlorë.

Daarnaast beschikt de stad Corfu over een internationale luchthaven, genoemd naar de eerste president van Griekenland en Korfioot Ioannis Kapodistrias. In 2016 maakten bijna 3 miljoen personen gebruik van het vliegveld.

Sport

Corfu is de enige plaats in Griekenland waar cricket populair is. De sport is geïmporteerd naar het eiland tijdens de Britse overheersing. De Helleense Cricketfederatie heeft haar hoofdkwartier in Corfu.

In het voetbal is de stad de thuisbasis voor de voetbalclub PAE Kerkyra, die sinds 2014 terug in de Super League speelt, de hoogste afdeling van het Griekse voetbal. De ploeg speelt zijn thuiswedstrijden in het stadion Ethniko Stadio Kerkyras.