Fritz Klingenberg
Fritz Klingenberg | ||||
---|---|---|---|---|
Sturmbannührer der Waffen-SS Fritz Klingenberg in 1943.
| ||||
Bijnaam | "Fritzy" | |||
Geboren | 17 december 1912 Rövershagen, Mecklenburg-Voor-Pommeren, Pruisen, Duitse Keizerrijk | |||
Overleden | 23 maart 1945 Herxheim bei Landau, Rijnland-Palts, nazi-Duitsland | |||
Rustplaats | Duitse Oorlogsbegraafplaats Andilly; vak 35, rij 10, graf 731[1][2][3][4] | |||
Land/zijde | Duitse Keizerrijk Weimarrepubliek nazi-Duitsland | |||
Onderdeel | Schutzstaffel | |||
Dienstjaren | 1930 - 1945 | |||
Rang | SS-Standartenführer | |||
Eenheid | 3./IV./22. SS-Standarte[5] LSSAH[5] SS-Verfügungstruppe Regiment Deutschland 2. SS-Panzer-Division Das Reich | |||
Bevel | 17. SS-Panzergrenadier-Division Götz von Berlichingen 21 januari 1945 - 22 maart 1945 | |||
Slagen/oorlogen | Tweede Wereldoorlog | |||
Onderscheidingen | zie onderscheidingen | |||
|
Fritz Paul Heinrich Otto Klingenberg[4] (Rövershagen, 17 december 1912 - Herxheim bei Landau, 23 maart 1945) was een Duitse SS-Standartenführer in de Waffen-SS. Hij werd het meest bekend door het veroveren van de hoofdstad Belgrado in Joegoslavië met zes manschappen, hiervoor werd hij met het Ridderkruis van het IJzeren Kruis onderscheiden.
Leven
[bewerken | brontekst bewerken]Klingenberg werd op 17 december 1912 geboren in Rövershagen, Mecklenburg-Voor-Pommeren. Hij studeerde in 1935 als een van de eerste officieren van de SS af aan de SS-Junkerschule (1. Lehrgang) in Bad Tölz af[7], en werd op 20 april 1935 tot SS-Untersturmführer bevorderd.
De verovering van Belgrado
[bewerken | brontekst bewerken]In het begin van 1941 nam Klingenberg met zijn troepen deel aan de invasie van Joegoslavië. Het doel was om zo snel mogelijk Joegoslavië binnen te dringen, en dan Griekenland aan te vallen. Klingenberg negeerde zijn orders, en besloot om naar Belgrado op te rukken, met zijn eenheid ver vooruit op de Wehrmacht. Hij zocht een boot en stak de rivier over, dit met de intentie om met een redelijk strijdmacht over te varen. Helaas zonk de boot en hij bleef met zes manschappen achter. Onverwachts liep Klingenberg tegen Joegoslavische troepen aan, die een dronken Duitse toerist opgepakt hadden. Na een aantal vuurgevechten, had de Duitse groep zelf geen gewonden, maar had wel een aantal Joegoslavische troepen gevangengenomen. De groep verplaatste zich met de toerist en hun krijgsgevangenen naar het centrum van de stad. Daar hingen ze de Duitse vlag op. De burgemeester kwam naar buiten om ze te ontmoeten, Klingenberg overblufte de burgemeester en zei dat er een artilleriebeschieting en een luchtaanval aanstaande was. De burgemeester gaf hierop de stad op 13 april over. Op dat punt arriveerden nog meer troepen van Klingenberg, die hun aanwezigheid duidelijk kenbaar maakten. Ze deden alsof er nog meer troepen aankwamen.[8]
Dood
[bewerken | brontekst bewerken]Op 21 december 1944 werd Klingenberg tot SS-Standartenführer bevorderd, en twee weken later (12 januari 1945) werd hij tot commandant van het 17. SS-Panzergrenadier-Division Götz von Berlichingen benoemd. De divisie werd gekoppeld aan het XIII SS Korps, die het zuidwesten van Saarbrücken tegen het XV Korps probeerden te verdedigen. Op 23 maart 1945 kwam hij in de buurt van Herxheim in de Palts om het leven. Hij is begraven op het Duitse oorlogskerkhof van Andilly, in Frankrijk.
Familie
[bewerken | brontekst bewerken]Klingenberg was verloofd met de dochter van de SS-Obergruppenführer en Generaal bij de Waffen-SS Walter Krüger. In een routinematige raciale onderzoek werd ontdekt dat Krüger zijn vrouw een volledig Joodse voorouders daterend terug tot 1711 had. Daarom kreeg Klingenberg geen toestemming op zijn SS-huwelijksaanvraag om zijn raciaal onzuivere verloofde te trouwen. Volgens zijn personeelsdossier is hij hierna ook nooit meer getrouwd[9][10].
Militaire carrière
[bewerken | brontekst bewerken]- SS-Oberführer: postuum onbevestigd[11]
- SS-Standartenführer: 21 december 1944[5]
- SS-Obersturmbannführer: 21 december 1943[5]
- SS-Sturmbannführer: 1 september 1941[5][12]
- SS-Hauptsturmführer: 30 juni 1939[5]
- SS-Obersturmführer: 12 december 1937[5]
- SS-Untersturmführer: 20 april 1935[5][13]
Lidmaatschapsnummers
[bewerken | brontekst bewerken]- NSDAP-nr.: 851 328[5][13] (lid geworden 1 december 1931)
- SS-nr.: 51 487[5][13] (lid geworden 14 november 1932)
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]- Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 14 mei 1941 als SS-Haupsturmführer en Chef 2./ SS-Kradschützen-Bataillon "Reich"/ SS-Division "Reich"/ XXXXI.Armeekorps/ 12.Armee[3][5][14]
- Duits Kruis in goud op 28 april 1944 als SS-Obersturmbannführer in de 2.SS-Panzer-Division "Das Reich"[3][5]
- IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse[12] (24 juni 1940[3][5]) en 2e Klasse[12] (23 juni 1940[3][5])
- Gewondeninsigne 1939 in zwart op 19 oktober 1941[5]
- SS-Ehrenring[12]
- Ehrendegen des Reichsführers-SS[12]
- Julleuchter der SS op 16 december 1935[5]
- Hij werd eenmaal genoemd in het Wehrmachtsbericht. Dat gebeurde op:
- 13 april 1941[5][15]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Alamy: foto van Klinkenberg en Hitler na de uitreiking van het ridderkruis.
- (en) Boek over Fritz Klingenberg Standartenführer, 2nd SS Panzer Division Das Reich, Knight's Cross of the Iron Cross
- (it) 17. SS-Panzergrenadier-Division "Götz von Berlichingen"
- (ru) Reibert.info: veel foto's van Klingenbergs militaire carrière
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Fritz Klingenberg op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- (de) Patzwall, Klaus D.; Scherzer. Das Deutsche Kreuz 1941 – 1945 Geschichte und Inhaber Band II. Norderstedt, Duitsland: Verlag Klaus D. Patzwall. 2001, ISBN 978-3-931533-45-8.
- (de) Scherzer, Veit. Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives Archives. Jena, Duitsland: Scherzers Militaer-Verlag. 2007, ISBN 978-3-938845-17-2.
- (en) Boehnert, Gunnar Charles. A Sociography of the SS Officer Corps 1925-1939. University of London, Londen, pp. 106. Geraadpleegd op 20 januari 2019.
- (de) Höhne, Heinz (1992). Der Orden unter dem Totenkopf. Die Geschichte der SS. Weltbild Verlag, München, pp. 135. ISBN 3-89350-549-0. Geraadpleegd op 20 januari 2019.
- (fr) Tixier, Thierry (2019). Allgemeine SS - Polizei - Waffen-SS Biographies Volume 1, SS STAF (Geen pagina vermelding). ISBN 978-1-326-41182-4. Geraadpleegd op 16 september 2020.
- (de) Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 1 1.September 1939 bis 31.Dezember 1941. Gesellschaft für und Bildung mbH, Köln (1989), 482. ISBN 3-89340-004-4. Geraadpleegd op 16 september 2020.
- ↑ (en) 2gravestone: Klingenberg, Fritz “Fritzy” Paul Heinrich Otto. Geraadpleegd op 2 mei 2018. Gearchiveerd op 7 februari 2023.
- ↑ (en) Find A Grave: Klingenberg, Fritz “Fritzy” Paul Heinrich Otto. Geraadpleegd op 2 mei 2018. Gearchiveerd op 12 juli 2023.
- ↑ a b c d e TRACESOFWAR: Klingenberg, Fritz. Geraadpleegd op 2 mei 2018.
- ↑ a b (de) Volksbund.de: Fritz Paul Heinr.Otto Klingenberg. Geraadpleegd op 2 mei 2018.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Tixier 2019, p.SS STAF KLINGENBERG.
- ↑ (de) Google Boeken: Hitler’s Elite: The SS 1939-45, p.143. Geraadpleegd op 2 mei 2018.
- ↑ (en) Google Boeken: SS Das Reich: The History of the Second SS Division, 1939–45. Geraadpleegd op 20 mei 2018. Gearchiveerd op 12 juli 2023.
- ↑ (en) Historynet: Invasion of Yugoslavia: Waffen SS Captain Fritz Klingenberg and the Capture of Belgrade During World War II. Geraadpleegd op 17 mei 2018.
- ↑ Boehnert, p.106.
- ↑ Höhne, p.135.
- ↑ (en) Google Boeken: German Order of Battle, Vol. 3 Panzer, Panzer Grenadier, and Waffen Ss Divisions in World War II. Geraadpleegd op 20 mei 2018. Gearchiveerd op 12 juli 2023.
- ↑ a b c d e (de) Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 01.10.1942. p.95. Geraadpleegd op 2 mei 2018.
- ↑ a b c (de) Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 01.07.1935. p.94. Geraadpleegd op 2 mei 2018.
- ↑ (de) Das-Ritterkreuz.de: Klingenberg, Fritz. Geraadpleegd op 2 mei 2018.
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 1 1989, p.482.