Naar inhoud springen

Magnus Larsson

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Magnus Larsson
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Zweden Zweedse
Geboorteplaats Vlag van Zweden Olofström, Zweden
Geboortedatum 25 maart 1970
Lengte 1,93 m
Gewicht 93 kg
Profdebuut 1989
Met pensioen 2003
Slaghand rechts (dubbelhandige backhand)
Totaal prijzengeld 5.839.451 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 310–221
Titels 7
Hoogste positie 10e (17 april 1995)
Olympische Spelen 3e ronde (1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (1995)
Vlag van Frankrijk Roland Garros Halve finale (1994)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1998)
Vlag van Verenigde Staten US Open Kwartfinale (1993, 1997, 1998)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 69–66
Titels 6
Hoogste positie 26e (9 januari 1995)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1990 1995, 1996)
Vlag van Frankrijk Roland Garros Runner-up (1995)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1994, 1996)
Vlag van Verenigde Staten US Open Halve finale (1994)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Magnus Larsson (Olofström, 25 maart 1970) is een voormalig Zweeds tennisser die tussen 1989 en 2003 actief was in het professionele tenniscircuit. Larsson was zowel in het enkel als in het dubbelspel succesvol. Hoogtepunt in het enkelspel was het winnen van de Grand Slam Cup in 1994 door onder anderen Pete Sampras te verslaan in de finale. In het dubbelspel won Larsson zes toernooien en verloor hij met landgenoot Nicklas Kulti de finale van Roland Garros in 1995 tegen Jacco Eltingh en Paul Haarhuis. Ook maakte Larsson deel uit van het Zweedse team dat de Davis Cup won in 1997 door in eigen huis de Verenigde Staten met 5-0 te verslaan.

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 17 juni 1990 Vlag van Italië ATP Florence Gravel Vlag van Verenigde Staten Lawson Duncan 6-7, 7-5, 6-0 Details
2. 8 maart 1992 Vlag van Denemarken ATP Kopenhagen Tapijt (i) Vlag van Zweden Anders Järryd 6-4, 7-6(5) Details
3. 3 mei 1992 Vlag van Duitsland ATP München Gravel Vlag van Tsjecho-Slowakije Petr Korda 6-4, 4-6, 6-1 Details
4. 13 maart 1994 Vlag van Spanje ATP Zaragoza Tapijt (i) Vlag van Duitsland Lars Rehmann 6-4, 6-4 Details
5. 9 oktober 1994 Vlag van Frankrijk ATP Toulouse Hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Jared Palmer 6-1, 6-3 Details
6. 12 december 1994 Vlag van Duitsland Grand Slam Cup, München Tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Pete Sampras 7-6(6), 4-6, 7-6(5), 6-4 Details
7. 20 februari 2000 Vlag van Verenigde Staten ATP Memphis Hardcourt (i) Vlag van Zimbabwe Byron Black 6-2, 1-6, 6-3 Details
Verloren finales
1. 15 juli 1990 Vlag van Zweden ATP Båstad Gravel Vlag van Australië Richard Fromberg 2-6, 6-7(5) Details
2. 19 juni 1994 Vlag van Duitsland ATP Halle Gras Vlag van Duitsland Michael Stich 4-6, 6-4, 3-6 Details
3. 13 november 1994 Vlag van België ATP Antwerpen Tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Pete Sampras 6-7(5), 4-6 Details
4. 8 januari 1995 Vlag van Qatar ATP Doha Hardcourt Vlag van Zweden Stefan Edberg 6-7(4), 1-6 Details
5. 16 april 1995 Vlag van Spanje ATP Barcelona Gravel Vlag van Oostenrijk Thomas Muster 2-6, 1-6, 4-6 Details
6. 20 oktober 1996 Vlag van Frankrijk ATP Toulouse Hardcourt (i) Vlag van Australië Mark Philippoussis 1-6, 7-5, 4-6 Details
7. 14 juni 1998 Vlag van Duitsland ATP Halle Gras Vlag van Rusland Jevgeni Kafelnikov 4-6, 4-6 Details
8. 5 maart 2000 Vlag van Denemarken ATP Kopenhagen Hardcourt (i) Vlag van Zweden Andreas Vinciguerra 3-6, 6-7(5) Details
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales heren dubbel
1. 16 juni 1991 Vlag van Italië ATP Florence Gravel Vlag van Zweden Ola Jonsson Vlag van Spanje Juan Carlos Baguena
Vlag van Spanje Carlos Costa
3-6, 6-1, 6-1 Details
2. 8 maart 1992 Vlag van Denemarken ATP Kopenhagen Tapijt (i) Vlag van Zweden Nicklas Kulti Vlag van Nederland Hendrik Jan Davids
Vlag van België Libor Pimek
6-3, 6-4 Details
3. 24 april 1994 Vlag van Monaco ATP Monte Carlo Gravel Vlag van Zweden Nicklas Kulti Vlag van Rusland Jevgeni Kafelnikov
Vlag van Tsjechië Daniel Vacek
3-6, 7-6, 6-4 Details
4. 8 januari 1995 Vlag van Qatar ATP Doha Hardcourt Vlag van Zweden Stefan Edberg Vlag van Rusland Andrej Olchovski
Vlag van Nederland Jan Siemerink
7-6, 6-2 Details
5. 16 februari 1997 Vlag van Frankrijk ATPMarseille Hardcourt (i) Vlag van Zweden Thomas Enqvist Vlag van Frankrijk Olivier Delaître
Vlag van Frankrijk Fabrice Santoro
6-3, 6-4 Details
6. 11 juli 1998 Vlag van Zweden ATP Båstad Gravel Vlag van Zweden Magnus Gustafsson Vlag van Zuid-Afrika Lan Bale
Vlag van Zuid-Afrika Piet Norval
6-4, 6-2 Details
Verloren finales heren dubbel
1. 10 juni 1995 Vlag van Frankrijk Roland Garros Gravel Vlag van Zweden Nicklas Kulti Vlag van Nederland Jacco Eltingh
Vlag van Nederland Paul Haarhuis
7-6(3), 4-6, 1-6 Details
2. 13 juli 1997 Vlag van Zweden ATP Båstad Gravel Vlag van Zweden Magnus Gustafsson Vlag van Zweden Nicklas Kulti
Vlag van Zweden Mikael Tillström
0-6, 3-6 Details

Prestatietabellen

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003
Australian Open 1R 2R 1R 1R 2R 1R 4R 3R 2R 1R 1R
Roland Garros 3R 3R 3R HF 4R 1R 3R 1R 2R 3R
Wimbledon 1R 2R 3R 2R 1R 2R 4R 1R 3R 1R
US Open 3R 2R KF 1R 1R KF KF 3R 1R
Toernooi 1990 1991 1994 1995 1996
Australian Open 1R 1R 1R
Roland Garros 1R 2R F 1R
Wimbledon 2R 2R
US Open HF
[bewerken | brontekst bewerken]