Naar inhoud springen

Menno Oosting

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Menno Oosting
Oosting op 't Melkhuisje in 1986
Oosting op 't Melkhuisje in 1986
Persoonlijke informatie
Geboorteplaats Vlag van Nederland Son en Breugel
Geboortedatum 17 mei 1964
Lengte 1,80 m
Gewicht 73 kg
Profdebuut 1983
Overlijdensplaats 22 februari 1999
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 1.041.725 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 26–36
Titels 0
Hoogste positie 72e (4 juli 1988)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 239–257
Titels 7
Hoogste positie 20e (13 februari 1995)
Laatst bijgewerkt op: 01 november 2009
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Menno Oosting (Son en Breugel, 17 mei 1964Turnhout, 22 februari 1999) was een professioneel tennisspeler uit Nederland.

Oosting specialiseerde zich in de loop der jaren als dubbelspelspecialist en won in zijn carrière zeven ATP Tour dubbelspeltitels. Ook bereikte hij in nog eens elf dubbelspeltoernooien de finale. Als enkelspeler was het jaar 1988 zijn beste jaar. Hij bereikte in dat jaar in de Australian Open de vierde ronde en in Wimbledon de derde ronde. Ook bereikte hij op 4 juli 1988 met een 72e plek zijn hoogste positie op de wereldranglijst in het enkelspel. In het dubbelspel speelde hij in de wereldtop. In 1995 bereikte hij de 20e plek op de ranglijst van dubbelspelers. In 1994 behaalde hij zijn meest aansprekende resultaat toen hij samen met de Nederlandse Kristie Boogert de gemengd dubbelspeltitel op Roland Garros won.

Oosting overleed in 1999 door een auto-ongeluk na afloop van een challengertoernooi in het Franse Cherbourg.

ATP-finaleplaatsen dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
no. jaar toernooi partner tegenstanders winst/verlies score
1. 1991 Athene Vlag van Finland Olli Rahnasto Vlag van Nederland Jacco Eltingh
Vlag van Nederland Mark Koevermans
verlies 7-5, 6-7, 5-7
2. 1992 München Vlag van Zuid-Afrika David Adams Vlag van Tsjechië Tomas Anzari
Vlag van Australië Carl Limberger
winst 3-6, 7-5, 6-3
3. 1993 Estoril Vlag van Duitsland Udo Riglewski Vlag van Zuid-Afrika David Adams
Vlag van Rusland Andrej Olchovski
verlies 3-6, 5-7
4. 1993 Boekarest Vlag van België Libor Pimek Vlag van Roemenië George Cosac
Vlag van Roemenië Ciprian Porumb
winst 7-5, 7-6
5. 1994 Casablanca Vlag van Zuid-Afrika David Adams Vlag van Italië Cristian Brandi
Vlag van Italië Federico Mordegan
winst 6-3, 6-4
6. 1994 Estoril Vlag van Nederland Richard Krajicek Vlag van Italië Cristian Brandi
Vlag van Italië Federico Mordegan
verlies walk-over
7. 1994 Gstaad Vlag van Tsjechië Daniel Vacek Vlag van Spanje Sergio Casal
Vlag van Spanje Emilio Sanchez
verlies 6-7, 4-6
8. 1994 Madrid Vlag van Zweden Rikard Bergh Vlag van Frankrijk Jean-Philippe Fleurian
Vlag van Zwitserland Jakob Hlasek
winst 6-3, 6-4
9. 1994 Toulouse Vlag van Tsjechië Daniel Vacek Vlag van Verenigde Staten Patrick McEnroe
Vlag van Verenigde Staten Jared Palmer
winst 7–6, 6–7, 6–3
10. 1996 Zagreb Vlag van België Libor Pimek Vlag van Tsjechië Martin Damm
Vlag van Nederland Hendrik Jan Davids
winst 6-3 7-6
11. 1996 Antwerpen Vlag van Rusland Jevgeni Kafelnikov Vlag van Zweden Jonas Björkman
Vlag van Zweden Nicklas Kulti
verlies 4-6, 4-6[1]
12. 1996 Sankt Pölten Vlag van Zuid-Afrika David Adams Vlag van Tsjechië Ctislav Doseděl
Vlag van Tsjechië Pavel Vízner
verlies 7-6, 4-6, 3-6
13. 1996 Kitzbühel Vlag van Zuid-Afrika David Adams Vlag van Rusland Jevgeni Kafelnikov
Vlag van Tsjechië Daniel Vacek
verlies 3-6, 4-6[2]
14. 1996 Boekarest Vlag van Zuid-Afrika David Adams Vlag van Verenigde Staten Jeff Tarango
Vlag van Zweden David Ekerot
verlies 6-7, 6-7
15. 1996 Bazel Vlag van Zuid-Afrika David Adams Vlag van Rusland Jevgeni Kafelnikov
Vlag van Tsjechië Daniel Vacek
verlies 3-6, 4-6
16. 1996 Wenen Vlag van Tsjechië Pavel Vízner Vlag van Rusland Jevgeni Kafelnikov
Vlag van Tsjechië Daniel Vacek
verlies 6-7, 4-6
17. 1998 Kopenhagen Vlag van Nederland Tom Kempers Vlag van Nederland Jan Siemerink
Vlag van Nieuw-Zeeland Brett Steven
winst 6-4, 7-6[3]
18. 1999 Sint-Petersburg Vlag van Roemenië Andrei Pavel Vlag van Verenigde Staten Jeff Tarango
Vlag van Tsjechië Daniel Vacek
verlies 6-3, 3-6, 5-7

Prestatietabel

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel grand slam

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1985 1986 1988 1989
Vlag van Australië Australian Open 1R 4R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R
Toernooi 1985 1986 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R KF 2R 1R 1R 1R 1R 2R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 1R 2R 1R 2R 2R 1R 2R 3R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 1R 3R 2R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 1R 1R 1R 2R 3R 2R 1R
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Menno Oosting.