Naar inhoud springen

Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf NVSH)
Sextant 1967
Voorlichtingskoffer

De Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming (NVSH) werd in 1946 opgericht. Het was de voortzetting van de in 1881 opgerichte Nieuw-Malthusiaanse Bond. In Amsterdam begon de eerste vrouwelijke arts Aletta Jacobs in dat jaar een spreekuur voor geboorteregeling, met als uitgangspunt Thomas Malthus' theorie.

Ontstaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Seksuoloog en arts Jan Rutgers was een markant figuur uit de begintijd van de Nieuw-Malthusiaanse Bond, naar wie de Rutgers Stichting en de Rutgers Nisso Groep zijn genoemd. De Rutgers Stichting bemande tussen 1969 en 2002 consultatiebureaus voor problemen rond seksualiteit en om voorbehoedsmiddelen te verstrekken.

Geschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]

De bloeitijd van de NVSH lag in de jaren 60 toen er meer dan zestig consultatiebureaus voor anticonceptie en seksualiteit waren. Het ledental bedroeg op het hoogtepunt in 1966 meer dan 200.000. In die tijd brak de NVSH een lans voor pedofilie; de senator Edward Brongersma ondersteunde de Vereniging meermaals.

In 1971 werd er een stichting Directe Hulpverlening NVSH opgericht om mensen te helpen met geboorteregeling; deze stichting nam in september 1971 de abortuskliniek van dokter Schlebaum in Den Haag over.[1] In mei 1972[2] werd vanuit de NVSH een abortuskliniek in Zwolle geopend.[3][4][5] Tegen april 1989 waren de Zwolse en de Haagse abortuskliniek overgenomen door Stimezo.[6]

Na de seksuele revolutie werd anticonceptie in de reguliere gezondheidszorg opgenomen waardoor een van de bestaansredenen van de NVSH wegviel. In 1985 was de NVSH bijna failliet en anno 2002 had de NVSH ongeveer 1500 leden. Eind 2008 had de NVSH ongeveer 700 leden[7] en draaide volledig op vrijwilligers.

Publicaties

[bewerken | brontekst bewerken]

De vereniging begon in 1904 met het uitgeven van een eigen tijdschrift onder de naam Het Gelukkig Huisgezin (1904-1928), later omgedoopt in Verstandig Ouderschap (1928-1968), Sextant (1968-1972), Sekstant (1972-1994), De Nieuwe Sekstant (2001-2007) en Sekstant Nieuwsbrief (2007-2008). Deze laatste werd alleen digitaal verspreid. Het tijdschrift had tussen 1934 en 1985 de brievenrubriek Wij Willen Weten (WWW) met ingezonden vragen van lezers die werden beantwoord. Dit was een voorlichtingsmiddel in een periode in Nederland dat jongeren nog vrijwel geen seksuele voorlichting kregen op school, en ouderen er vrijwel niet over durfden te spreken.

Sinds 2009 is er geen papieren tijdschrift meer en gaat de informatie via de website van de NVSH. Deze site trekt zoveel bezoekers (in de eerste weken van 2007 300.000 personen) dat opnieuw kan worden gesproken van een hoogtepunt in het bestaan van de NVSH. Ook komen er nog dagelijks vragen binnen van mensen die iets willen weten over seksualiteit, op vrijwillige basis zit een team van academici klaar om deze vragen te beantwoorden. Naast de uitgebreide Nederlandstalige site zijn er ook versies in het Engels, Frans, Duits en Russisch.

In 1969 en 1970 gaf de NVSH drie voorlichtingsboeken uit waarin door middel van foto's seksuele variaties, "standjes" in beeld waren gebracht. Deze boeken hadden aan de ene kant als effect dat de openheid over seks in hoge mate werd bevorderd, maar veroorzaakten aan de andere kant dat velen zich gingen concentreren op oefeningen in seksuele acrobatiek.[bron?]

  • 1969 – Variaties (Mogens Toft en John Fowlie, uit het Deens: Stillinger)
  • 1969 – Variaties bij voorspel en zwangerschap (Mogens Toft en John Fowlie)
  • 1970 – Variaties voor de homosexuele man en vrouw (Mogens Toft en John Fowlie)

In 2007-2010 kreeg de uitgeverij NVSH een nieuwe inpuls en werden er drie boeken uitgegeven;

  • De kunst van het vrijen, Andere voorlichting over de liefde (Dik Brummel, 2007)
  • Het seksuele systeem (Dik Brummel, 2008)

Bekende leden

[bewerken | brontekst bewerken]

Bekende medewerkers

[bewerken | brontekst bewerken]

Controverse

[bewerken | brontekst bewerken]

In maart 2009 kwam de vereniging in verband met haar Praatgroep Jon voor pedofielen negatief in het nieuws, na onderzoek door Alberto Stegeman. Leden van de praatgroep lieten doorschijnen de groep als platform voor pedofielen en voor onderlinge tips te gebruiken.[14]

ANBI

[bewerken | brontekst bewerken]

De "Nederlandse Vereniging Voor Sexuelehervorming, Afdeling Den Haag" (Sexuelehervorming aan elkaar geschreven) staat geregistreerd als algemeen nut beogende instelling.

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nederlandse_Vereniging_voor_Seksuele_Hervorming&oldid=67003445"