Hmong-mienspråk: Skilnad mellom versjonar
Sletta innhald Nytt innhald
sInkje endringssamandrag |
Tok ut liste utan fungerande kjelde, la inn to hovudgrupper i staden. |
||
| Line 13: | Line 13: | ||
'''Hmong-mienspråk''' eller '''miao-yaospråk''' er ein [[Språkfamiliar|språkfamilie]] i [[Søraust-Asia]]. Historisk blir språka tala hovudsakleg i sørlege [[Folkerepublikken Kina|Kina]], men dei seinaste hundreåra har talarane vorte trengt ut av [[Han-kinesarar|hankinesarar]] og finst no òg i [[Laos]], [[Thailand]], [[Vietnam]] og [[Myanmar]]. Typologisk liknar språka dei [[sinotibetanske språk]]a. Dei har tidlegare vorte rekna som sinotibetanske språk, men vert no sett som ein sjølvstendig familie.<ref>Goddard, Cliff; ''The Languages of East and Southeast Asia: An Introduction''; s. 36. {{ISBN|0199248605}}</ref> Av og til vert dei inkludert blant dei [[austriske språk]]a. |
'''Hmong-mienspråk''' eller '''miao-yaospråk''' er ein [[Språkfamiliar|språkfamilie]] i [[Søraust-Asia]]. Historisk blir språka tala hovudsakleg i sørlege [[Folkerepublikken Kina|Kina]], men dei seinaste hundreåra har talarane vorte trengt ut av [[Han-kinesarar|hankinesarar]] og finst no òg i [[Laos]], [[Thailand]], [[Vietnam]] og [[Myanmar]]. Typologisk liknar språka dei [[sinotibetanske språk]]a. Dei har tidlegare vorte rekna som sinotibetanske språk, men vert no sett som ein sjølvstendig familie.<ref>Goddard, Cliff; ''The Languages of East and Southeast Asia: An Introduction''; s. 36. {{ISBN|0199248605}}</ref> Av og til vert dei inkludert blant dei [[austriske språk]]a. |
||
Språkfamilien kan delast inn i to hovudgreiner, [[hmongspråk]] (miao) og [[yaospråk]] (mien). |
|||
Miao og yao er dei [[kinesisk]]e namna for dei to hovudgreinene i familien, men [[hmong]] og [[mien]] har vorte meir utbreidde namn utanfor Kina. |
Miao og yao er dei [[kinesisk]]e namna for dei to hovudgreinene i familien, men [[hmong]] og [[mien]] har vorte meir utbreidde namn utanfor Kina. |
||
==Språk== |
|||
{{opprydding}} |
|||
Familien inkluderer 35 språk.<ref>[[ethnologuefamily:91399|Hmong-Mien Language Family Tree on Ethnologue]]</ref> Dei kan klassifiserast som i denne lista: |
|||
* Hmong-(miao-)språk |
|||
** ? 'Gelo' |
|||
** Nordleg hmong |
|||
*** Xiangxi-miao (raud miao) |
|||
** Vestleg hmong |
|||
*** Libo-miao |
|||
*** Weining-miao |
|||
*** Yi-miao |
|||
*** Eigentleg hmong (inkluderer hmong njua (blå/grøn miao), hmong daw (kvit miao) og magpie-miao) |
|||
** Sentral hmong |
|||
*** Qiandong-miao (svart miao) |
|||
*** Longli-miao |
|||
** Austleg guizhou |
|||
** Patengic |
|||
*** Pa-Hng |
|||
*** Yongcong |
|||
* Mien- (yao-)språk |
|||
** Biao-Jiao |
|||
** Mian-Jin |
|||
*** Biao-Mon |
|||
*** Iu-Mien |
|||
*** Kim-Munn |
|||
** Zaomin |
|||
==Kjelder== |
==Kjelder== |
||
{{fotnoteliste}} |
|||
<div class="references-small"> |
<div class="references-small"> |
||
*''Denne artikkelen bygger på «[[:sv:Hmong-mienspråk|Hmong-mienspråk]]» frå {{Wikipedia-utgåve|sv}}, den 2. februar 2019.'' |
*''Denne artikkelen bygger på «[[:sv:Hmong-mienspråk|Hmong-mienspråk]]» frå {{Wikipedia-utgåve|sv}}, den 2. februar 2019.'' |
||
</div> |
|||
<references /> |
|||
==Bakgrunnsstoff== |
==Bakgrunnsstoff== |
||
Siste versjonen frå 15. juli 2024 kl. 10:42
| Hmong-mienspråk | ||
| Område: | Kina, Søraust-Asia | |
| Glottolog: | hmon1336 | |
| ISO 639-5: | hmx | |
|
| ||
Hmong-mienspråk eller miao-yaospråk er ein språkfamilie i Søraust-Asia. Historisk blir språka tala hovudsakleg i sørlege Kina, men dei seinaste hundreåra har talarane vorte trengt ut av hankinesarar og finst no òg i Laos, Thailand, Vietnam og Myanmar. Typologisk liknar språka dei sinotibetanske språka. Dei har tidlegare vorte rekna som sinotibetanske språk, men vert no sett som ein sjølvstendig familie.[1] Av og til vert dei inkludert blant dei austriske språka.
Språkfamilien kan delast inn i to hovudgreiner, hmongspråk (miao) og yaospråk (mien). Miao og yao er dei kinesiske namna for dei to hovudgreinene i familien, men hmong og mien har vorte meir utbreidde namn utanfor Kina.
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- ↑ Goddard, Cliff; The Languages of East and Southeast Asia: An Introduction; s. 36. ISBN 0199248605
- Denne artikkelen bygger på «Hmong-mienspråk» frå Wikipedia på svensk, den 2. februar 2019.
Bakgrunnsstoff
[endre | endre wikiteksten]- Vidare lesing
- Paul K. Benedict (1942). "Thai, Kadai and Indonesian: a new alignment in south east Asia." American Anthropologist 44.576-601.
- Paul K. Benedict (1975). Austro-Thai language and culture, with a glossary of roots. New Haven: HRAF Press. ISBN 0875363237.
- Enwall, J. (1995). Hmong writing systems in Vietnam: a case study of Vietnam's minority language policy. Stockholm, Sweden: Center for Pacific Asian Studies.
- Enwall, J. (1994). A myth become reality: history and development of the Miao written language. Stockholm East Asian monographs, no. 5-6. [Stockholm?]: Institute of Oriental Languages, Stockholm University. ISBN 9171532692
- Lombard, S. J., & Purnell, H. C. (1968). Yao-English dictionary.
- Lyman, T. A. (1979). Grammar of Mong Njua (Green Miao): a descriptive linguistic study. [S.l.]: The author.
- Lyman, T. A. (1974). Dictionary of Mong Njua: a Miao (Meo) language of Southeast Asia. Janua linguarum, 123. The Hague: Mouton.
- Lyman, T. A. (1970). English/Meo pocket dictionary. Bangkok, Thailand: German Cultural Institute, Goethe-Institute.
- Purnell, H. C. (1965). Phonology of a Yao dialect spoken in the province of Chiengrai, Thailand. Hartford studies in linguistics, no. 15.
- Smalley, W. A., Vang, C. K., & Yang, G. Y. (1990). Mother of writing: the origin and development of a Hmong messianic script. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 0226762866
- Smith, P. (1995). Mien-English everyday language dictionary = Mienh in-wuonh dimv nzangc sou. Visalia, CA: [s.n.].