ਚੋਲ ਰਾਜਵੰਸ਼

ਚੋਲ (ਤਮਿਲ - சோழர்) ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਭਾਰਤ ਦਾ ਇੱਕ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਸੀ। ਚੋਲ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਿਉਤਪਤੀ ਵੱਖਰਾ ਪ੍ਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਦੀ ਜਾਂਦੀ ਰਹੀ ਹੈ। ਕਰਨਲ ਜੇਰਿਨੋ ਨੇ ਚੋਲ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਕਾਲ ਅਤੇ ਕੋਲ ਵਲੋਂ ਜੁੜਿਆ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਇਸਨੂੰ ਦੱਖਣ ਭਾਰਤ ਦੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਣਵਰਣ ਆਰਿਆ ਸਮੁਦਾਏ ਦਾ ਸੂਚਕ ਮੰਨਿਆ ਹੈ। ਚੋਲ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਚੋਰ ਅਤੇ ਤਮਿਲ ਚੋਲੰ ਵਲੋਂ ਵੀ ਜੁੜਿਆ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਪਰ ਇਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੋਈ ਮਤ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਆਰੰਭਕ ਕਾਲ ਵਲੋਂ ਹੀ ਚੋਲ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਇਸ ਨਾਮ ਦੇ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਸਿਤ ਪ੍ਰਜਾ ਅਤੇ ਭੂਭਾਗ ਲਈ ਵਿਅਵਹ੍ਰਤ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸੰਗਮਿਉਗੀਨ ਮਣਿਮੇਕਲੈ ਵਿੱਚ ਚੋਲੋਂ ਨੂੰ ਸੂਰਿਆਵੰਸ਼ੀ ਕਿਹਾ ਹੈ। ਚੋਲੋਂ ਦੇ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਚੱਲਤ ਨਾਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੇਂਬਿਅੰਨ ਵੀ ਹੈ। ਸ਼ੇਂਬਿਅੰਨ ਦੇ ਆਧਾਰ ਉੱਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਿਬਿ ਵਲੋਂ ਉਦਭੂਤ ਸਿੱਧ ਕਰਦੇ ਹਨ। 12ਵੀਆਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਨੇਕ ਮਕਾਮੀ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਕਰਿਕਾਲ ਵਲੋਂ ਉਦਭਤ ਕਸ਼ਿਅਪ ਗੋਤਰੀਏ ਦੱਸਦੇ ਹਨ।

ਚੋਲੋਂ ਦੇ ਚਰਚੇ ਅਤਿਅੰਤ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਕਾਲ ਵਲੋਂ ਹੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਣ ਲੱਗਦੇ ਹਨ। ਕਾਤਯਾਯਨ ਨੇ ਚੋਡੋਂ ਦਾ ਚਰਚਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਅਸ਼ੋਕ ਦੇ ਅਭਿਲੇਖੋਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇਸਦਾ ਚਰਚਾ ਉਪਲੱਬਧ ਹੈ। ਪਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੰਗਮਿਉਗ ਵਿੱਚ ਹੀ ਦੱਖਣ ਭਾਰਤੀ ਇਤਹਾਸ ਨੂੰ ਸੰਭਵਤ: ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ। ਸੰਗਮਕਾਲ ਦੇ ਅਨੇਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਚੋਲ ਸਮਰਾਟਾਂ ਵਿੱਚ ਕਰਿਕਾਲ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋਏ ਸੰਗਮਿਉਗ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦਾ ਚੋਲ ਇਤਹਾਸ ਅਗਿਆਤ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ ਚੋਲ - ਖ਼ਾਨਦਾਨ - ਪਰੰਪਰਾ ਇੱਕਦਮ ਖ਼ਤਮ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਰੇਨੰਡੁ (ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਕੁਡਾਇਆ) ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਚੋਲ ਪੱਲਵ ਰਾਜਵੰਸ਼, ਚਾਲੁਕਿਆ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰਕੂਟ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸ਼ਾਸਨ ਕਰਦੇ ਰਹੇ।

ਕੁਰਸੀਨਾਮਾ